Η ιστορία της Ηριάννας, πέρα από την αμιγώς νομική πλευρά της, έχει σαφείς και αισθητές ανθρώπινες πτυχές. Η ζωή μιας νέας γυναίκας, με ακαδημαϊκή προσφορά και αναγνώριση, παίρνει πλέον μια δραματική τροπή.

Η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης είναι αδιαπραγμάτευτη και πρέπει να γίνεται σεβαστή σε κάθε περίπτωση. Δεν μπαίνει σε συγκρίσεις και συμψηφισμούς, ούτε χωρίζει τους πολίτες σε αρεστούς και μη. Όπως δεν πρέπει να μπαίνει σε αμφισβήτηση και το ανθρώπινοπρόσωπο της Πολιτείας. Ανεξάρτητα από το περιεχόμενο της απόφασης, η επιβολή μιας βαριάς ποινής εγκλεισμού σε ένα πρόσωπο που έχει τηρήσει απαρέγκλιτα τους περιοριστικούς όρους, ακόμη και όταν βρέθηκε στο εξωτερικό με ειδική άδεια της Δικαιοσύνης, γεννά εύλογο προβληματισμό. Πρέπει να αποφευχθούν επικίνδυνες αντιφάσεις και δυσανάλογα αυστηρές επιλογές. Τουλάχιστον μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό.

Η εξάντληση της αυστηρότητας στην επιβολή και εκτέλεση των ποινών θα πρέπει πάντοτε να ακουμπά στο Νόμο και όχι σε άλλες πολιτικές ιδεολογικές αναγνώσεις της πραγματικότητας.

Ζέφη Δημαδάμα