Η Δράση και Φιλελεύθερη Συμμαχία (ΦΙΣ) έχουν εξουσιοδοτήσει το Στέφανο Μάνο να κάνει όλες τις επαφές για ενδεχόμενες συνεργασίες στις επερχόμενες εκλογές της 17^ης Ιουνίου. Βασική προσδοκία του κ.Μάνου είναι να δημιουργηθεί μία νέα ευρω-κεντρική συνεργασία, με βασικό σκοπό να υπάρξει κυβέρνηση μετά τις εκλογές, και στην οποία θα συστεγαστούν όλοι όσοι θέλουν να μείνουμε στο Ευρώ: η Δράση-ΦΙΣ, η Δημοκρατική Συμμαχία (ΔηΣυ), η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, η Δημοκρατική Αριστερά (ΔημΑρ), η Δημιουργία Ξανά (ΔηΞα), οι Οικολόγοι-Πράσινοι, και όλοι μας υπό νέο πρόσωπο σαν αρχηγό και υποψήφιο πρωθυπουργό. Το εγχείρημα είναι πάρα πολύ δύσκολο, αλλά οι καιροί είναι κρίσιμοι και το συμφέρον της χώρας υπεράνω όλων μας.

Στο πλαίσιο των επαφών του, ο Στ.Μάνος μιλάει με όλους: και τον κ.Βενιζέλο και τον κ.Σαμαρά, και την κα.Μπακογιάννη και τον κο.Κουβέλη, και τον κ.Τζήμερο και τους Οικολόγους-Πράσινους. Κατά καιρούς δημοσιεύονται διάφορες από αυτές τις επαφές και μπερδεύεται ο κόσμος («μα πού το πάει τελικά;») αλλά όταν καταλάβει κανείς πως σκοπός είναι να μην υπάρχει ακυβερνησία μετά τις εκλογές, όλα αυτά γίνονται αμέσως κατανοητά. Ο χρόνος είναι πολύ λίγος και το εγχείρημα πολύ δύσκολο, και το πιθανότερο είναι πως έως και αυτή την Κυριακή 20 Μαΐου δεν θα έχει σχηματισθεί αυτός ο νέος φορέας. Η προσπάθεια όμως αξίζει τον κόπο γιατί το διακύβευμα είναι τεράστιο.

Ο βασικότερος λόγος για να αποτύχει το εγχείρημα είναι οι μικροπολιτικές επιδιώξεις: τα δύο πρώην κόμματα εξουσίας δε θέλουν να αλλάξουν ουσιαστικά, ενώ η συνεργασία της ΔηΣυ με τη ΝΔ μάλλον αποσκοπεί στη διαχείριση της ΝΔ μετά την επόμενη εκλογική ήττα, οπότε και η πίεση προς τον κ.Σαμαρά θα είναι ακόμη μεγαλύτερη, αφού εκείνος ήταν που ζητούσε επαναληπτικές εκλογές σε περίπτωση που δεν επιτύγχανε αυτοδυναμία στις 6 Μαΐου. Από την άλλη, ο κ.Βενιζέλος δήλωσε πως θα αλλάξει το ΠΑΣΟΚ εκ βάθρων, χωρίς αυτό να το βλέπουμε απτά, καθώς η ουσιαστική αναγέννηση του κινήματος θα απαιτούσε και το δικό του παραγκωνισμό. Ένα υγιές ΠΑΣΟΚ, χωρίς όλους αυτούς για τους οποίους υπάρχουν υπόνοιες διασπάθισης του δημοσίου χρήματος και με νέους μεταρρυθμιστές επικεφαλείς, θα ήταν μία πολιτική δύναμη με την οποία θα άξιζε πραγματικά τον κόπο να καθίσει κανείς να συζητήσει. Ομοίως και η ΝΔ. Δυστυχώς, όμως, και τα δύο αυτά κόμματα φαίνεται να παραμένουν προσκολλημένα στο άρρωστο παρελθόν τους.

Η επόμενη κίνηση του Στ.Μάνου, μετά την Κυριακή δηλαδή, θα είναι να διαπιστώσει πόσοι από τους υπόλοιπους, πλην δηλαδή ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, θα ήταν διατεθειμένοι να δημιουργήσουν ένα νέο πόλο. Εγώ, προσωπικά, θα ήθελα πολύ να συνεργαστώ με τους Οικολόγους-Πράσινους, γιατί είναι μεταρρυθμιστές σε μεγάλο βαθμό, ενώ τις ιδεολογικές μας διαφορές μπορούμε άνετα να συζητήσουμε και εξομαλύνουμε. Αντίστοιχα, σε μικρότερο ίσως βαθμό, θα έλεγα και για τη ΔημΑρ. Επίσης, θα ήθελα να συνεργαστώ με τη ΔηΞα, ακόμη και εάν ο επικεφαλής της επιμείνει μόνο στη συμμετοχή του Στ.Μάνου στο δικό τους ψηφοδέλτιο Επικρατείας, παραμένοντας όμως εκείνος στην αρχηγία της συμμαχίας αυτής. Πολλοί στη Δράση-ΦΙΣ βρίσκουν επικίνδυνα αλαζονική τη στάση του κ.Τζήμερου, και εύλογα λένε: αν η ΔηΞα μπει στη Βουλή θα αναγκαστεί να συνεργαστεί με άλλους πολιτικούς για να σχηματιστεί κυβέρνηση. Ας το κάνει, λοιπόν, από τώρα για να βοηθήσει τη χώρα. Ας μην κάνει τις ίδιες ανοησίες που έκαναν όλοι οι εκλεγμένοι πολιτικοί αρχηγοί τις προηγούμενες 10 ημέρες, γιατί έτσι επιδεικνύει την ίδια επικίνδυνη αδιαλλαξία.

Μετά και την Τετάρτη 23 Μαΐου δεν θα υπάρχει πλέον χρόνος για άλλες διερευνητικές επαφές και θα πρέπει να παρθεί η τελευταία απόφαση: κατεβαίνουμε πάλι στην εκλογές σα Δράση-ΦΙΣ ή δεν κατεβαίνουμε καθόλου και λέμε στους ψηφοφόρους μας να ψηφίσουν κατά συνείδηση; Στην δεύτερη περίπτωση θα πάνε πολλοί στη ΔηΞα και αρκετοί στη ΝΔ, φοβούμενοι την ακυβερνησία που – όπως φάνηκε από τις προηγούμενες εκλογές – θα έχουμε ξανά. Αλλά και στην πρώτη περίπτωση, θα μείνουν μαζί μας μόνο εκείνοι που θα αδιαφορήσουν για την είσοδό μας ή όχι στη βουλή ώστε να στηρίξουν αυτό που πραγματικά τους εκπροσωπεί. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα δηλαδή. Αυτός ο γκρεμός όμως είναι ασήμαντος μπροστά σε εκείνον στον οποίο κινδυνεύουμε να πέσουμε αν – όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις – κυριαρχήσει παντελώς ο ανεδαφικός λαϊκισμός και οι ψεύτικες υποσχέσεις των κκ. Καμμένου και Τσίπρα: λεφτά υπάρχουν, οπότε καταγγέλλουμε τη δανειακή σύμβαση και πορευόμαστε πάμπτωχοι αλλά ανεξάρτητοι από την Ευρώπη. Ο κόσμος, τυφλωμένος μέσα στην απόγνωσή του, δε έχει δει ακόμη πως το ίδιο κόλπο με το «λεφτά υπάρχουν» θα τους κλέψει πάλι την ψήφο, και όταν έρθουν τα νέα χαράτσια για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις του δημοσίου θα είναι πολύ αργά. Έχουμε μόνο ένα μήνα για να σώσουμε ένα λαό που πάει ν’ αυτοκτονήσει, γιατί – απλά – λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν.

Φώτης Κοκοτός