Προ ημερών ο φίλος δημήτρης- τζίμης οικονομίδης έκανε μια ανάρτηση στην οποία σχολίαζε την ολοένα αυξανόμενη παντοδυναμία του Ιβάν Σαββίδη στη Θεσσαλονίκη, που έφτασε σε σημείο να παριστάνεται σε οικογενειακή σέλφι σε εκκλησία της πόλης. Η απεικόνισή του στο ίδιο σχεδόν ύψος με τον Χριστό και την Παναγία αγγίζει αν όχι τα όρια της βλασφημίας, σίγουρα πάντως της ύβρεως. Και θυμήθηκα μια άλλη σειρά αγιογραφιών πριν μερικά χρόνια σε ναό στην Αξιούπολη του Κιλκίς με το Λένιν να κόβει τα γένια του Αγίου Λουκά υπό το βλέμμα του Στάλιν, το Χριστό να διδάσκει τον Αισχύλο και τον Όμηρο και παρών στην προετοιμασία του μυστικού δείπνου να είναι ο Μακρυγιάννης.

Ενώ τότε είχε προκληθεί θύελλα αντιδράσεων με έκτακτες συνεδριάσεις της Ιεράς Συνόδου, αφορισμούς του καλλιτέχνη Κ. Βασιλειάδη κλπ, τώρα δεν άνοιξε ρουθούνι. Μήπως δεν το έμαθαν οι σεπτοί ιεράρχες τύπου Ανθιμου και Αμβρόσιου που με το παραμικρό ζώνονται τα φυσεκλίκια και τα βάζουν με όλους εκείνους που προσβάλλουν την πίστη την αγία; Τι να πω;

Ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί ή όπου πέφτουν τα φράγκα πέφτει και μούγκα.

Χρύσα Κακατσάκη