Η ερώτηση των 100.000 ευρώ στο «Ποιος θέλει να γίνει εκατομμυριούχος;» θα μπορούσε να ήταν: «Τι κοινό έχει ο ΣΥΡΙΖΑ με το Ευαγγέλιο και την ταινία “Η νεράιδα και το παλικάρι”;». Θα κέρδιζε όποιος απαντούσε ότι συνδέονται με τη ρήση «μάχαιραν έδωκες, μάχαιραν θα λάβεις», μολονότι η κρητική βεντέτα της ταινίας ωχριά εμπρός στα όσα τραγελαφικά εκτυλίσσονται στην αξιωματική αντιπολίτευση. Κυκλοφορούν φήμες ότι στο επόμενο πόθεν έσχες ο Κασσελάκης, συνεπής στις αρχές της διαφάνειας, θα συμπεριλάβει και το ποσό που θα εισπράξει από τη Warner Bros. για τα πνευματικά δικαιώματα της κινηματογραφικής μεταφοράς της βιογραφίας του. Εάν και όποτε διεξαχθεί το περιβόητο συνέδριο, οι καβγάδες θα αφορούν αν θα γίνει σε ξενοδοχείο, σε στάδιο πυγμαχίας ή σε νυχτερινό μαγαζί. Αν επικρατήσει η τρίτη λύση, το επίδικο θα είναι αν θα επιλεγεί ως μουσική υπόκρουση το βαρύ λαϊκό «Ηθελα να ’ξερα δεν ντρέπεσαι» ή το «Για να σ’ εκδικηθώ, πετάω ενθύμια και δώρα και βάφω τις κουρτίνες στο χρώμα που μισούσες».

Ας σοβαρευτούν. Εξώδικα, επικείμενες διαγραφές σαν δαμόκλεια σπάθη αποκλεισμού, επιλεκτικές και όχι ισονομικές συμπεριφορές, έκτακτες συγκλήσεις οργάνων, ξεκατίνιασμα σε δημόσια ακρόαση και αγανακτισμένοι οπαδοί έτοιμοι να καταλάβουν τα γραφεία της Κουμουνδούρου σαν να ήταν τα χειμερινά ανάκτορα σηματοδοτούν έναν αγώνα αλληλοεξόντωσης που ερμηνεύεται μόνο με όρους κομματικού φονταμενταλισμού. Οχι μόνο στο επίπεδο ακτιβιστικής δράσης, όπου η μια πλευρά ζώνεται τα γραφειοκρατικά εκρηκτικά και αυτοαναφλέγεται ενώ η άλλη ταμπουρώνεται στο οχυρό της προηγούμενης λαϊκής ετυμηγορίας και σε ένα υπερφίαλο εγώ που κάθε τόσο ρίχνει λάδι στη φωτιά παίζοντας εναλλάξ τον ρόλο του θύματος και του ήρωα.

Στη «Νεράιδα και το παλικάρι» οι δυο οικογένειες συμφιλιώνονται χάρη στο «έρως ανίκατε μάχαν», χωρίς να μάθουμε την αιτία της μακροχρόνιας έχθρας τους. Οπως δεν θα μάθουμε αν στον ΣΥΡΙΖΑ ο λόγος μιας ακόμη διαφαινόμενης διάσπασης είναι το «follow the money» της κρατικής επιχορήγησης, ένα φθαρμένο brand name που θα πουληθεί στα παλιατζίδικα της Ιστορίας ή ένας αναπνευστήρας, ευγενική χορηγία των προσωπικών φιλοδοξιών, για να κρατήσει το κόμμα σε κώμα μέχρι την τελική εκπνοή του.

Στο ΠΑΣΟΚ παίζουν το «είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα» τηρώντας τους κανόνες της πολιτικής ευπρέπειας και θέλοντας να προσελκύσουν στις δικές τους κάλπες τους ψηφοφόρους που σαν νομάδες αναζητούν στέγη στην έρημο του πολιτικού σκηνικού. Το αρχηγικό προφίλ που πλασάρει ο Δούκας θα είναι αρκετό για να υπερκεράσει τον έλεγχο των κομματικών μηχανισμών του Ανδρουλάκη; Κυριακή κοντή γιορτή.

Σαμαράς και Καραμανλής πρωταγωνίστησαν στην παράσταση «Δυο ξένοι στο ίδιο κόμμα» που δόθηκε στο εορταστικό πάρτι πέριξ της Ρηγίλλης. Αποστασιοποίηση από τους επικείμενους κυβερνητικούς χειρισμούς στα εθνικά θέματα και από τον κυνισμό του Γεραπετρίτη ή πριόνισμα της παντοδυναμίας Μητσοτάκη;

Με τούτα και με κείνα Λατινοπούλου και Βελόπουλος θα ανεβαίνουν ευθέως ανάλογα με τις τιμές των προϊόντων ενώ ο πρωθυπουργός θα ομνύει στην καλοσύνη των ξένων και στις ιδιωτικές χορηγίες αδυνατώντας να δώσει ριζικές λύσεις στον τομέα της υγείας.

Επιμύθιο: Οσο η πολιτική μοιάζει με ένα πουκάμισο αδειανό τόσο το κόμμα της αποχής θα παίρνει πλήρη αυτοδυναμία.

αναδημοσίευση από: documentonews.gr

Χρύσα Κακατσάκη