ΝΑ ’ΤΑΝΕ ΤΟ ’21
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΗΣ – ΣΩΤΙΑ ΤΣΩΤΟΥ – ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ 1970

Ο αείμνηστος Σταύρος Κουγιουμτζής (1932-2005) είχε πει, σε συνέντευξή του, ότι το πιο αγαπημένο τραγούδι του είναι το «Μη μου θυμώνεις μάτια μου». Ο ίδιος όμως, έχει παραδεχτεί, στο βιογραφικό βιβλίο του «Χρόνια σαν βροχή», ότι η πρώτη του μεγάλη εμπορική επιτυχία ήταν το «Να ’τανε το ’21». Και πράγματι το τραγούδι αυτό είναι το πιο αναγνωρίσιμο και δημοφιλές του Σταύρου Κουγιουμτζή. Τους στίχους του τραγουδιού τους υπογράφει η Σώτια Τσώτου και βρίσκεται στον ομώνυμο δίσκο («Να ’τανε το ’21»/1970), που αποτελεί τον πρώτο ολοκληρωμένο προσωπικό δίσκο 33 στροφών του συνθέτη και τον δεύτερο του Γιώργου Νταλάρα, ο οποίος είναι κι ο ερμηνευτής του τραγουδιού.

Ο Σταύρος Κουγιουμτζής στο βιβλίο του «Χρόνια σαν βροχή» (εκδ. ΙΑΝΟΣ, 2005, σελ. 27-29) γράφει την ιστορία του τραγουδιού: 

«Μια μέρα μου τηλεφώνησε η Σώτια Τσώτου. Είχε ακούσει, όπως μου είπε αργότερα, το “Που ’ναι τα χρόνια” με τον Μπιθικώτση και το ’βαλε σκοπό να συνεργαστούμε. Εγώ ήξερα τους στίχους της από τα τραγούδια του Χατζή και δέχτηκα με χαρά να συναντηθούμε. Κλείσαμε ένα ραντεβού για την άλλη μέρα. Όταν βρεθήκαμε τη ρώτησα αν γράφει επάνω σε μουσική. “Είναι το ψωμί μου”, μου είπε. Εκείνες τις μέρες είχα γράψει μια μελωδία που άρεσε στην Αιμιλία (Αιμιλία Κουγιουμτζή, η σύζυγος του Σταύρου Κουγιουμτζή), αλλά δεν άρεσε σε μένα. Κάθισα στο πιάνο και μ’ ένα μαγνητόφωνο την ηχογράφησα. “Ας κάνουμε μιαν αρχή”, της είπα και της έδωσα την μαγνητοταινία. Πρέπει να της άρεσε η μελωδία, γιατί, όταν έφευγε, ήταν χαρούμενη. Την άλλη μέρα είχε έτοιμους τους στίχους. Εμένα μου άρεσαν. Η Αιμιλία είχε επιφυλάξεις αν ταίριαζαν με τη μουσική. Ήταν το “Να ’τανε το ‘21”. … Πέρασε κανένας μήνας και είχα στα χέρια μου το δείγμα του “Εικοσιένα”. Πρώτη εκτέλεση με τον Γιώργο Νταλάρα. Μια μέρα που ήταν ο Γρηγόρης (Μπιθικώτσης) με τη Μεταξία (η σύζυγος του Μπιθικώτση) στο σπίτι μας, έβαλα στο πικ – απ το δισκάκι. Όταν τελείωσε το τραγούδι, ρώτησα τον Γρηγόρη πως του φάνηκε. “Μην το συζητάς” μου είπε, “κανόνι, θα το γυρίσω κι εγώ”. Χάρηκα και στην συνέχεια τον ρώτησα πόσο νομίζει ότι θα πουλήσει. Έπρεπε να σπάσω το φράγμα των δέκα χιλιάδων δίσκων, για να με υπολογίζουν οι εταιρείες. Πήρε ο Γρηγόρης το δισκάκι, το κοίταξε από δω, το κοίταξε από κει, το ’βαλε στη δεξιά του παλάμη σαν να το ζύγιζε κι είπε : “Πάνω από 30 χιλιάδες”. Πήγε 180. Ακολούθησαν δεκαοκτώ εκτελέσεις ακόμη, μία απ’ αυτές και του Γρηγόρη. Έγινε επιθεώρηση και σκίτσα σε δυο-τρεις εφημερίδες. Ο Θεοφίλου, ο παράγωγος μας, μου έλεγε αστειευόμενος : “Κουγιουμτζάκια, ξέρεις κάτι; Ανοίγουν εταιρείες, γράφουν το “Εικοσιένα” κι ύστερα ξανακλείνουν”. Όταν το τραγούδησε κι ο Γρηγόρης, ο Ψαθάς έγραψε ένα άρθρο στα “Νέα” και σχολίαζε το τραγούδι και τις δυο εκτελέσεις, του σερ Μπιθικώτση και του γλυκύτατου Νταλάρα.».

Το «Να ’τανε το ’21» έπεσε μάλιστα και θύμα της λογοκρισίας, αφού στην αρχική του έκδοση ο στίχος του στο ρεφρέν ήταν «και να κρατάω τις νύχτες με τ’ άστρα / μια τουρκοπούλα αγκαλιά». Το «τουρκοπούλα» ενόχλησε όμως, και, σε επόμενες εκδόσεις, αντικαταστάθηκε με το «ομορφούλα», όπου κι έγινε γνωστό το κομμάτι. Γράφει πάλι ο Κουγιουμτζής: «Στην αρχή είχαμε μια Τουρκοπούλα αγκαλιά και έγινε στην τότε κυβέρνηση μια παρατήρηση από τον Τούρκο πρόξενο, όπως είχα μάθει, και παρεξηγήθηκαν οι Τούρκοι, γι’ αυτό βάλαμε μετά μια ομορφούλα αγκαλιά. Είχε μεγάλη περιπέτεια αυτό το τραγούδι.» (βλ. ό.π. σελ. 220). Έπρεπε να περάσουν 40 ολόκληρα χρόνια για να μπει, πλέον ξανά, στην ολοκληρωμένη έκδοση του δίσκου».

Λόγω του τίτλου του («Να ’τανε το ’21») και σε συνάρτηση με την περίοδο της χούντας, όπου κυκλοφόρησε το τραγούδι (1969-1970), ήταν φυσικός ο συνειρμός του «’21» με το απριλιανό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου του 1967. Έτσι, τα χρόνια εκείνα, το τραγούδι από άλλους θεωρήθηκε ως χουντικό, ενώ από άλλους ως αντιστασιακό! Αναφέρεται σχετικά ο ίδιος ο Κουγιουμτζής : «Ένας φίλος μου μουσικός που δούλευε σ’ ένα μαγαζί, όπου πήγαινε το επαναστατικό συμβούλιο της δικτατορίας, μου είπε : “Μόλις μπαίνει ο Πατακός μέσα, μας κάνει νόημα με το χέρι κι εμείς καταλαβαίνουμε και παίζουμε το “Να ’τανε το ’21”. Εγώ είχα στεναχωρηθεί κι έλεγα : Τι γράψαμε; “Τραγούδι χουντικό;”. Εκείνη την εποχή γύρισε από την εξορία ένας φίλος ποιητής και μου είπε ότι εμείς μόλις ακούσαμε το “‘21”, είπαμε : “Να το πρώτο αντιστασιακό τραγούδι που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα”. Και τα είχα χάσει, ο ένας το πήρε ως αντιστασιακό, ο άλλος το πήρε ως χουντικό. Και παίρνω την Τσώτου, που έγραψε τους στίχους, και της λέω : “Τι τραγούδι γράψαμε;”, μου λέει, “εδώ η Μερκούρη το τραγουδάει στο Παρίσι και ακούς τι λένε εδώ ορισμένοι;”. Κι έτσι τελείωσε αυτό. Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι όλη η Ελλάδα το είχε τραγουδήσει αυτό το τραγούδι, επομένως δεν μπορούσε να ήταν χουντικό».

Το «Να ’τανε το ’21», πάντως, αποτέλεσε τεράστια επιτυχία της εποχής και καθιέρωσε τον Νταλάρα, αφού ήταν η πρώτη πολύ μεγάλη επιτυχία του 20χρονου τραγουδιστή. Βέβαια, ο ομώνυμος δίσκος των 33 στροφών (1970) δεν έγινε χρυσός, γιατί, προφανώς, το ομότιτλο μεγάλο σουξέ είχε ξεπουλήσει από την πρώτη (1969) κυκλοφορία του σε 45άρι με τον Νταλάρα, καθώς κι από τις 18 (σύμφωνα με τον Κουγιουμτζή, βλ. ό.π. σελ. 28) επανεκτελέσεις του στους δίσκους των 45 στροφών! Όπως αναφέρει ο Γιώργος Τσάμπρας (βλ. στην επανέκδοση του δίσκου από «Το Βήμα») : «… Με την κυκλοφορία του θα κάνει πάταγο. Γνωρίζει απανωτές δεύτερες εκτελέσεις – από τον κραταιό τότε Μπιθικώτση ως τον “νεοκυματικό” Γιώργο Ζωγράφο και από το νεαρό Μητροπάνο ως τους αδερφούς Κατσάμπα. Γίνεται σημείο αναφοράς για την επικαιρότητα της εποχής, αλλά και τίτλος επιθεώρησης. Θέατρο Ακροπόλ. Ρένα Βλαχοπούλου. Εκεί καλείται να το τραγουδήσει ο πρώτος διδάξας, ο Γιώργος Νταλάρας, ο οποίος, φαντάρος πάντα, μόλις έχει επιστρέψει στην Αθήνα κι έπειτα από πρόσκληση της Μαρινέλλας εμφανίζεται δίπλα της». 
Η εκτέλεση όμως του «Να ’τανε το ‘21», που διαχρονικά έμεινε στη συνείδηση του κοινού ήταν αυτή με τον Γιώργο Νταλάρα, που ήταν, βέβαια, κι η πρώτη εκτέλεση του τραγουδιού, όπως ρητά το δηλώνει ο ίδιος ο Κουγιουμτζής.

ΠΗΓΕΣ:
http://www.e-orfeas.gr
http://www.musicheaven.gr
http://el.wikipedia.org