Το γιορτινό πρωτοχρονιάτικο τραπέζι στη Ρωσία έχει άφθονα φαγητά που είναι πολύ όμορφα στολισμένα. Συνήθως έχει πολλές σαλάτες με πατάτες, αβγά, παντζάρια, καρότα αλλά και πιάτα με κρέας και ψάρι. Από τα παλιά χρόνια η αφθονία στο Χριστουγεννιάτικο και αργότερα στο πρωτοχρονιάτικο τραπέζι έχει τους δικούς της συμβολισμούς. Στο τραπέζι υπήρχε πάντα кутья (κουτιά).

Η λέξη αυτή, σύμφωνα με το ετυμολογικό λεξικό του Μ. Φάσμερ, είναι δάνειο από τη μεσαιωνική ελληνική: κουκκίον και στον πληθυντικό κουκκιά. Είναι ένα είδος πιλαφιού από σιτάρι με μέλι, σταφίδες και αποξηραμένα φρούτα. Ένα γλυκό πιλάφι που θυμίζει τα ελληνικά κόλλυβα και προσφέρεται όχι μόνο σε μνημόσυνα αλλά και στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Το σιτάρι, η πρωταρχική αυτή τροφή του ανθρώπου μαζί με τα φρούτα συμβολίζουν την ίδια τη φύση, το σεβασμό και την αγάπη του ανθρώπου σε αυτή,την ευγνωμοσύνη για τη σοδειά του χρόνου που πέρασε αλλά και ικεσία για καλή σοδειά και ευημερία τον νέο χρόνο. Τα μικρά παιδιά φίλευαν με κουτιά ή κόλλυβο, όπως την έλεγαν σε κάποιες περιοχές, τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους.

"Ήξερε ότι ο πλούσιος Κοζάκος Τσουμπ ήταν προσκεκλημένος του διάκου για κουτιά (...) κι ότι εκτός από τη νηστίσιμη κουτιά, θα υπήρχαν γεμιστές πίτες, βότκα αρωματισμένη με μπαχάρια και σαφράν και πολλά ακόμα φαγώσιμα"

(Νικολάι Γκόγκολ "Η νύχτα των Χριστουγέννων")

Εκτός από φαγητό στο γιορτινό τραπέζι υπάρχει πάντα ποτό. Απαραίτητη προϋπόθεση πριν αρχίσουν να τρώνε και να πίνουν οι οικοδεσπότες και οι καλεσμένοι, είναι οι προπόσεις. Οι χαιρετιστήριοι αυτοί λόγοι που απευθύνουν σηκώνοντας ταυτόχρονα το ποτήρι τους είναι πολλές φορές μικρές ιστορίες με βαθύτερο νόημα. Αυτός που κάνει την πρόποση πρέπει να εκφραστεί με ωραίο και πρωτότυπο τρόπο για αυτό και συνήθως ετοιμάζει την πρόποσή του από πριν. Η ευφράδεια, η ρητορική δεινότητα και η γλωσσική εφευρετικότητα είναι προτερήματα που εκτιμούνται πολύ. Η ομορφιά των λόγων και οι ευχές έχουν τη δική τους σημαντική υπόσταση.

Η ποικιλία στα φαγητά, στο ποτό αλλά και στις ευχές που εκφράζονται με όμορφο τρόπο έχει συμβολικό χαρακτήρα. Όσο πιο πλούσιο είναι το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι, τόσο πιο γενναιόδωρος θα είναι και ο καινούργιος χρόνος.

Α - το στερητικό - και φθόνος =αυτός που δεν φθονεί, που δεν διστάζει να δώσει απλόχερα υλικά αγαθά, ευχές, αγάπη, συμπόνια και στοργή. Έτσι υποδέχονται στη Ρωσία τον καινούργιο χρόνο, πλουσιοπάροχα, πληθωρικά με πολύ φαγητό και ποτό, με  προπόσεις, χορούς και τραγούδια. Με την ευχή και την ελπίδα ότι κι αυτός θα είναι γενναιόδωρος, απλόχερος και  ά - φθονος.

Ελένη Τσολιά