«Σήμερα βρήκε να κάνει διακοπή ρεύματος η κωλο-ΔΕΗ;». Ο Ηρακλής τα είχε βρει σκούρα. Όταν βρήκε δουλειά σερβιτόρου στο ξενοδοχείο Drakakis Resort το θεώρησε δείγμα καλής τύχης. Καλοκαιράκι στις νότιες παραλίες της Κρήτης να τριγυρνάει ανάμεσα στις τουρίστριες με τα «βραχιολάκια» ήταν εκατό φορές καλύτερο από το να σερβίρει φραπέδες στο Κιλκίς. Έτσι δέχτηκε να μείνει και τον χειμώνα. Ο μόνος όρος ήταν να μένει μέσα στο κλειστό ξενοδοχείο για να κάνει τον φύλακα. Πολύ καλό για να είναι αληθινό! Τα αφεντικά κολλούσαν ένσημα, θα γλίτωνε το νοίκι και θα έκανε τεμπελοδουλειά. Είχε εκδώσει και μια χρεωστική στο όνομα της γιαγιάς του και της τραβούσε μικροποσά για τα εξτραδάκια.

Αυτό που παρέλειψαν να του πουν είναι ότι ο παράδεισος του καλοκαιριού μετατρέπεται τον χειμώνα σε μια ερημιά που την δέρνουν τα κύματα και βρέχει έξι μέρες την εβδομάδα! Στη Μακεδονία όλοι πιστεύουν ότι η Κρήτη δεν έχει χειμώνα. Αμ δε! Ας έρθουν τώρα να ρωτήσουν τον Ηρακλή.

Τώρα τριγυρνάει στο χαοτικό ξενοδοχείο με έναν φακό στο χέρι. Τα κύματα έχουν φτάσει στο ισόγειο και ο δρόμος ούτε που φαίνεται. Η ΔΕΗ φυσικά δεν απαντάει, αλλά και να απαντήσει σιγά μην έρθουν με τέτοιο καιρό μέσα στην άγρια νύχτα. Προσπαθεί να ελέγξει για πολλοστή φορά, αν έχει κλείσει όλες τις πόρτες και τα παράθυρα. Μέσα στο χαλασμό ακούγονται γλάστρες και τζάμια να σπάνε ποιος ξέρει από πού. Ένα τεράστιο κλαδί από ευκάλυπτο έπεσε σε μια τζαμαρία και έμπαζε το ξεροβόρι στους άδειους χώρους.

Τώρα το γιατί το ξενοδοχείο το λέγανε Drakakis Resort ενώ όλα τα αφεντικά ήταν Φροδιλάκηδες, ήταν μια απορία που του την έλυσε ένας μάγειρας ντόπιος: «Το ξενοδοχείο φίλε», του είπε στο αυτί ο μάγειρας, «το έχτισε ο Δρακάκης ο Σήφης. Μεγάλο όνομα τότε στο νησί. Όμως το άνοιγμα ήταν μεγάλο και του το ζητούσαν κοψοχρονιά οι tour operators. Ο Φροδιλάκης ήταν ένας απατεώνας που πούλησε αγαπητιλίκι στην κόρη του Δρακάκη. Παρουσιάστηκε λοιπόν ως γαμπρός και σύστησε στον Δράκο έναν ξάδελφό του που θα τον διευκόλυνε οικονομικά. Η διευκόλυνση βέβαια αποδείχθηκε τοκογλυφία καραμπινάτη. Ο Δρακάκης έχασε την επιχείρηση και γρήγορα πέθανε από εγκεφαλικό. Τα λογοδοσίματα ξεχάστηκαν κι αυτά και πέταξαν έξω και την κόρη του. Η κοινωνία όμως είναι μικρή και τα νέα αφεντικά δεν ήθελαν το σούσουρο. Κρατήσαν λοιπόν το όνομα και μαζί και το τεράστιο πορτρέτο του ιδρυτή στο κεντρικό σαλόνι».

Αυτά θυμόταν ο Ηρακλής την ώρα που άκουσε πάλι θόρυβο. Αυτή τη φορά δεν ήταν σπάσιμο αλλά ένα χαρχάλεμα, απροσδιόριστο τι ακριβώς. Καθώς πλησίαζε, η ανησυχία του μεγάλωσε γιατί του φάνηκε ότι μύρισε καπνό. «Γαμώ την γκαντεμιά μου, και πλημμύρα και πυρκαγιά; Αυτά ούτε στα έργα γίνονται», σκέφτηκε πλησιάζοντας.

Όταν όμως έφτασε στο μεγάλο σαλόνι δεν είδε καμία καταστροφή, τίποτε που δεν ήταν στον τόπο του. Ώσπου έριξε τον φακό του στον τεράστιο πίνακα του ιδρυτή. Ο πίνακας ήταν στη θέση του αλλά ο Δρακάκης… έλειπε! Ανατρίχιασε! Πάγωσε το αίμα του! Μέσα στο σκοτάδι μπήκαν κλέφτες; Αλλά εδώ δεν έλειπε ο πίνακας. Οι βαριές κουρτίνες του φόντου ήταν ακόμη ζωγραφισμένες, ζωγραφισμένη και η πολυθρόνα που καθόταν ο Δρακάκης. Μόνο ο ίδιος έλειπε! Ο τρόμος τον κυρίευσε! Αποφάσισε να τραβήξει τον φακό από τον πίνακα και να βγει στη βεράντα, να καθαρίσει το μυαλό του. Η δύσκολη κατάσταση και το σκοτάδι μάλλον τού θόλωσαν το μυαλό και το μάτι.

Όταν όμως έριξε το φως προς την βεράντα το αίμα έφυγε από το κεφάλι του. Κάποιος καθόταν σε μια πολυθρόνα του σαλονιού και αγνάντευε προς το μανιαμένο Λιβυκό πέλαγος. Είχε την πλάτη στραμμένη και φαινόταν μόνο το μισό κεφάλι του. Δίπλα του είχε ένα ποτήρι ουίσκι και κάπνιζε πούρο.

Ο Ηρακλής πήρε πρώτα μια βαριά μασιά από το τζάκι και μετά ανέσυρε από τα έγκατα του φόβου του μια δυνατή φωνή:

– Ποιος είσαι, ρε πούστη, βραδιάτικα; Πώς μπήκες εδώ μέσα;

Του αποκρίθηκε μια φωνή ηλικιωμένη αλλά στιβαρή:

– Πώς αυθαδιάζεις νεαρέ; Καινούριος είσαι; Ο Δρακάκης είμαι, δε με γνωρίζεις; Γέμισέ μου το ποτήρι…

Όταν μετά από τρεις μέρες κόπασε ο καιρός, οι Φροδιλάκηδες μπήκαν στο έρημο ξενοδοχείο. Είχαν παραξενευτεί που ο φύλακας δεν απαντούσε στις κλήσεις τους. Βρήκαν εκτεταμένες ζημιές σε όλο το συγκρότημα. Βρήκαν και το πτώμα του Ηρακλή δίπλα στα ουίσκια και στα σταχτοδοχεία. Ο γιατρός που ειδοποίησαν ήταν σίγουρος: «καρδιακή προσβολή».

– Τον μαλάκα! Αυτά παθαίνει όποιος πίνει και καπνίζει στη δουλειά, σχολίασαν κάτω από το μεγάλο κάδρο του Δράκου που καθόταν πάντα βλοσυρός στην πολυθρόνα του.

Μανόλης Χατζηπαναγιώτου

Σημείωση: Όλοι οι αναφερόμενοι χαρακτήρες είναι λογοτεχνικοί και μόνο και ουδεμία σχέση έχουν με οποιοδήποτε υπαρκτό πρόσωπο.