Σουζάν Βαλαντόν η πρωτοπόρος ζωγράφος της Μονμάρτρης - Ειδήσεις Pancreta

Δημοσιεύτηκε

Μία αυτοδίδακτη ζωγράφος, γεννημένη τον Σεπτέμβριο του 1865 από άγνωστο πατέρα. Η Σουζάν Βαλαντόν ήταν μια εξαιρετική ζωγράφος. Από την ηλικία των 11 ετών δούλευε σε διάφορες δουλειές στο Παρίσι όπου ζούσε με τη μητέρα της. Εργάστηκε για λίγο σε τσίρκο και έγινε μοντέλο για πολλούς καλλιτέχνες όπως οι: Puvis, Renoir, Toulouse-Lautrec, Forain. Έμαθε να ζωγραφίζει παρατηρώντας τις τεχνικές των καλλιτεχνών για τους οποίους πόζαρε.

Αρχικά έκανε το μοντέλο με το όνομα «Μαρία» και αργότερα ο Τουλούζ-Λωτρέκ την ονόμασε «Σουζάνα» από τη βιβλική ιστορία της  Σουζάνα και των Πρεσβυτέρων καθώς προτιμούσε να ποζάρει για μεγαλύτερους καλλιτέχνες.  Ήταν ερωμένη του Τουλούζ-Λωτρέκ για δύο χρόνια μέχρι την απόπειρα αυτοκτονίας της το 1888. Επίσης υπήρξε ερωμένη του συνθέτη Ερίκ Σατί για έξι μήνες.

Το 1883, όταν ήταν δεκαοκτώ ετών γέννησε ένα παιδί, τον Maurice, που μεγάλωσε με την μητέρα της. Θα γινόταν ο ζωγράφος Utrillo, που πήρε το όνομά του από τον δημοσιογράφο που τον αναγνώρισε το 1891 ως παιδί του χωρίς όμως να είναι.  

Η Βαλαντόν φιλοτέχνησε κυρίως σχέδια, χαρακτικά αλλά και ελαιογραφίες. Η τέχνη της είναι ζωντανή, εκφραστική και πολύχρωμη. Πορτρέτα, τοπία, νεκρές φύσεις αποδίδονται με μοναδική εκφραστικότητα και χρωματική ένταση. Συνθέσεις απαράμιλλης ομορφιάς και αισθητικής. Φιλοτέχνησε επίσης πολλά γυμνά με ιδιαίτερα πρωτοποριακή οπτική και αποδεσμευμένη από τους κανόνες και τις συμβάσεις της εποχής.

Με την υποστήριξη του γλύπτη Paul-Albert Bartholomé, το 1894, έλαβε μέρος με πέντε σχέδια στην έκθεση που οργάνωσε το σαλόνι της Εθνικής Κοινωνίας Καλών Τεχνών και ήταν η πρώτη γυναίκα που έγινε δεκτή. Ο Degas απέκτησε ένα από αυτά, και στη συνέχεια ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την τεχνοτροπία του χαρακτικού της η οποία τον είχε εντυπωσιάσει.

Το 1896 παντρεύτηκε τον ευκατάστατο τραπεζίτη Paul Mousis και αφιερώθηκε αποκλειστικά στη ζωγραφική. Έζησε μαζί του για 13 χρόνια και το 1909 γνώρισε τον ζωγράφο Andre Utter, ο οποίος ήταν είκοσι τριών ετών και φίλος του γιου της. To 1913 xώρισε με τον Mousis και το 1914 παντρεύτηκε τον Utter και έζησε μαζί του μέχρι τα εβδομήντα της χρόνια.

Μετακόμισαν στο πρώην σπίτι της στο Νο.12 της οδού rue Cortot με τον γιο της  και σύντομα το διαμέρισμα και το στούντιο έγιναν τόπος συνάντησης για νέους επίδοξους καλλιτέχνες και ποιητές. Καλλιτέχνες όπως οι Fauvists Raoul Dufy και Georges Braque αλλά και ο Amedeo Modigliani ήταν συχνά επισκέπτες. Ο Modigliani ήταν είκοσι πέντε ετών εκείνη την εποχή και είχε εγκατασταθεί στο Le Bateau Lavoir, μια κοινότητα καλλιτεχνών.

Το 1915 ήταν μια δύσκολη χρονιά για την ζωγράφο πέθανε η μητέρα της Madeleine σε ηλικία 84 ετών. Τον Αύγουστο ο γιος της Maurice μπήκε στο άσυλο Villejuif όπου παρέμεινε για τρεις μήνες και ο σύζυγός της πολεμούσε. Προσπάθησε να συνεχίσει τη ζωγραφική και το 1917 παρουσιάστηκε στην πινακοθήκη Bernheim Jeune στο Παρίσι, μια κοινή έκθεση των έργων της και των έργων του γιου και του  συζύγου της André Utter σε επιμέλεια του Felix Fénéon.

Οι πωλήσεις των έργων δεν ήταν καλές και πιθανόν να οφειλόταν στον πόλεμο. Παρόλα αυτά ένας γυμνός πίνακας της Suzanne και ο πίνακας με τίτλο Moulin de la Galetteα του Utrillo αγοράστηκαν από τον περίφημο Γάλλο σχεδιαστή μόδας Paul Poiret. 

Αργότερα, ο Poiret διαφήμιζε στους πελάτες του τα έργα της Suzanne Valadon και του γιου της Maurice Utrillo και αυτό είχε ως συνέπεια να αρχίσουν να αγοράζονται από τους οίκους της αριστοκρατικής τέχνης στο Rue du Faubourg St Honoré. 

Η Βαλαντόν ήταν μια αντισυμβατική γυναίκα και πρωτοπόρος για την εποχή της, η ζωή και το έργο της αποτελούν παράδειγμα αυτής της πρωτοπορίας. Προερχόμενη από φτωχό περιβάλλον αποτύπωσε με ειλικρινή και άμεσο τρόπο ανθρώπους και γεγονότα της καθημερινότητας της εποχής της. Απέδωσε με μοναδική έκφραση και ένταση το γυναικείο σώμα. Απέκτησε ένα παιδί εκτός γάμου και δημιούργησε μια σχέση με έναν άνδρα είκοσι χρόνια νεότερό της. Κατάφερε να γίνει ζωγράφος έχοντας πολύ ισχυρή θέληση και ακολουθώντας κρυφά τις τεχνικές των ζωγράφων που συνεργαζόταν ως μοντέλο. Η μορφή της συνοδεύει την ιστορία της μποέμ Μονμάρτρης και την καλλιτεχνική δημιουργία και καινοτομία.

Κατερίνα Κοφφινά

Πηγές:






Αναρτήθηκε από:

Κατερίνα Κοφφινά