Δημοσιεύτηκε
Μίκης Θεοδωράκης (29 Ιουλίου 1925 - 2 Σεπτεμβρίου 2021)
Μα αλήθεια λέτε;
Πότε πέθανε;
Τον συνάντησα σήμερα την αυγή
σε μια φευγαλέα νότα
από καποιο ραδιόφωνο,
στο χαμογέλιο ενός μικρού παιδιού
καθώς περπατούσε για το σχολείο,
στα μάτια του γέροντα εξόριστου
ακουμπισμένος στο μπαστουνάκι
του, να συλλογίζεται τα χρόνια εκείνα..
Σε μια παλιά ξεχασμένη αφίσα από καιρό,
στο βλέμμα του οργισμένου πιτσιρικά
που φτύνει κατάμουτρα την εξουσία τους...
Σε μια ψαρόβαρκα που κυλούσε ήσυχα,
σχίζοντας τις γραμμές των οριζόντων,
σε μια παρέα χθες που χόρευε
(το πέλαγο ειναι βαθύ),
στον κάμπο εκεί έξω,
στο πλάγιασμα της βροχής,
στην άμμο του περασμένου καλοκαιριού,
στα βουνά που περπάτησα,
στις φλέβες του κόσμου που ρέει
Στον φοιτητή που σηκώνει την σημαία
αναζητώντας
νέους ουρανούς να πετάξει,
και τ’απόβραδο με μια παρέα ανθισμένα
κορίτσια ν’απαγγέλλει ..
( Τι ωραία που είν' η αγάπη μου
με το καθημερνό της φόρεμα
κι ένα χτενάκι στα μαλλιά.)..
Σε συνάντησα, στο πετάρισμα μιας ερωτικής
ανάσας κοριτσιών με χαμηλωμένα μάτια,
και στα ιδρωμένα κορμιά αγοριών,
που κρατούσαν αξόδευτη την νιότη
για να χουν να ξοδέψουν και την επόμενη μέρα..
Σαν την στάμνα που δεν ήθελε να τελειώσει
στο τέλος της μέρας
Μα προπάντων σε συνάντησα μέσα μου,
γράφοντας αυτές τις φτωχές αράδες
Ελα.. μου είπες..
Ησύχασε
Πάντα θα 'μαστε μαζί ..
Είπαμε ..
Θα πλέξουμε ξανά πάλι
στ’ αδράχτι, κεντήσματα
σε πείσμα των καιρών..
Αναρτήθηκε από:
