Ωραία χώρα η Ελλάδα! Όλα τα καλά τα έχει!

Η Ελλάδα είναι η χώρα της ελευθερίας! Οι πολίτες της (αλλά οι ηγέτες της) αγαπούν την ελευθερία της ατομικής τους βούλησης. Λέει για παράδειγμα ένας Έλληνας πολιτικός, πρώτος μεταξύ ίσων: «Εμείς φέτος δε θα κάνουμε διακοπές». Το λέει γιατί έχει δουλειές και ευθύνες, το λέει γιατί καλά περνάει και στην Αθήνα με τη γυναίκα του, δεν έχει σημασία, πάντως το εννοεί. Μετά από λίγο όμως αλλάζει γνώμη και πετάγεται μέχρι την Αντίπαρο γιατί ήρθαν κάτι ζάμπλουτοι ομογενείς από την Αμερική. Άλλαξε γνώμη, βρε αδελφέ!  Δικαίωμά του είναι. Και σάμπως το ‘κανε για την πάρτη του; Αυτό το φιλότιμο της ελληνικής φιλοξενίας τον έτρωγε. Να ‘ρθούν οι ομογενείς και να γυρνάνε μόνοι σαν τις άδικες κατάρες στις Κυκλάδες σαν ξένοι–πεντάξενοι; Έβαλε λοιπόν την πιο απλή βερμούδα, επιβιβάστηκε στο πιο απλό σκάφος του λιμενικού και τσίμπησαν της Παναγιάς τα μάτια σε ένα απλό dinner.

Η Ελλάδα είναι μια πανέμορφη χώρα! Έχει ατελείωτες δαντελένιες ακρογιαλιές, οι επιλογές ατελείωτες. Ας πούμε ότι πιάνει φωτιά σε μια ορεινή περιοχή της Αχαΐας. Κανένα πρόβλημα. Ένας ηγέτης αποφασισμένος να τονώσει τον ελληνικό τουρισμό ρίχνει το πιο απλό μαγιό στο σακίδιο και πετάγεται στα νησιά. Ας πούμε όμως ότι ένα σμαραγδένιο νησί όπως η Ρόδος πιάνει κι αυτό φωτιά. Ο ευφυής ηγέτης εκμεταλλεύεται τις ατελείωτες επιλογές των νησιών και σκάει μύτη στην Κρήτη με το ίδιο απλό μαγιό. Εδώ που τα λέμε το Μαράθι και τα Φαλάσαρνα δεν πιάνονται. Τι να φτουρήσει η Αχαΐα και η Ρόδος;

Η Ελλάδα είναι μια θαυμάσια χώρα! Με πίστη στις παραδόσεις και την μπέσα. Τιμούμε την οικογένεια και κρατάμε τον λόγο της τιμής μας. Για ένα κούτελο ζούμε. Ας πούμε ότι ένας ηγέτης (ή η σύζυγος ενός ηγέτη) ξέχασε να μεταβιβάσει νομίμως κάποιες εταιρίες. Μέσα στις πολλές σκοτούρες της διακυβέρνησης  παραζαλιστήκανε οι άνθρωποι και τους μείνανε κάτι ψωρο-μετοχές στην τσέπη. Ξεχάσανε να τις δηλώσουνε, ξεχάσανε να τις μεταβιβάσουνε, ήταν άπειρος ο λογιστής τους, ποιος ξέρει πώς έγινε το λάθος; Εδώ όμως φαίνεται η αξία της οικογένειας. Η σύζυγος του πρωθυπουργού παρουσιάζει ένα ατράνταχτο ιδωτικό σημείωμα υπογεγραμμένο από τον αδελφό της που βεβαιώνει ότι τις μετοχές τις πήρε ο ίδιος ο αδελφός της. Μπέσα για μπέσα. Να, ρωτήστε τον αδελφό μου που ποτέ δεν είπε ψέμα ούτε στη μαμά του ούτε στη δασκάλα του. Τι, τώρα θα γίνει ψεύτης; Πιστεύετε τους ξένους τους παλιο-Γάλλους και δεν πιστεύετε εμάς που είμαστε (σχεδόν) ελληνόπουλα. Έτσι είναι. Το αίμα νερό δε γίνεται. 

Η Ελλάδα είναι η χώρα της ανεμελιάς. Να, για παράδειγμα ας πούμε ότι ένας ηγέτης βρίσκεται σε ξαπλώστρα στα Φαλάσαρνα και χαίρεται λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το κορίτσι του. Έρχεται όμως ένας σπαστικός παρατρεχάμενος, τον σκουντάει λίγο και τον ρωτάει: «εξοχότατε, μάς την πέφτουν για τις φωτιές, τι να κάνουμε;» Ο ευφυής τιμονιέρης μισανοίγει το ένα μάτι (τον τυφλώνει κι ο ήλιος) και του λέει: «πείτε τους για το Μάτι». Και αφού παραγγείλει έναν δεύτερο χυμό γυρνάει από την άλλη.

Αθάνατη χώρα η Ελλάδα!

Μανόλης Χατζηπαναγιώτου