Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το νησί Ισπανιόλα της Καραϊβικής κατακτήθηκε το μισό από Ισπανούς και το μισό από Γάλλους. Αφού οι ντόπιοι ιθαγενείς εξοντώνονται μέχρι ενός, οι αποικιοκράτες φέρνουν ατελείωτες καραβιές Αφρικανών δούλων για να δουλέψουν σε φυτείες και ορυχεία. Το 1804, οι μαύροι εξεγείρονται και το επόμενο έτος δημιουργείται το πρώτο ανεξάρτητο κράτος μαύρων πρώην δούλων, η Αϊτή.

Φυσικά, τα πράγματα δεν είναι ρόδινα. Γάλλοι, Ισπανοί, Αμερικάνοι μαζί με ντόπιους δικτατορίσκους πλέκουν μια ατελείωτη ιστορία πραξικοπημάτων, βίας και διαφθοράς. Τύχη αγαθή φέρνει το έτος έναρξης της ελληνικής επανάστασης, να κυβερνήσει την Αϊτή ένας από τους λίγους νουνεχείς και άξιους προέδρους που ευτύχησε να έχει η χώρα στα 216 χρόνια της ιστορίας της: Ο Ζαν Πιέρ Μπουαγιέ.

Η πληροφορία φτάνει στον Αδαμάντιο Κοραή και στην ελληνική επιτροπή του Παρισιού. Ο Κοραής στέλνει επιστολή στον Μπουαγιέ και του ζητάει κάθε είδους βοήθεια. Ο Μπουαγιέ απαντάει με μία δική του επιστολή με ημερομηνία 15 Ιανουαρίου 1822. Μεταφέρει τον ενθουσιασμό του, που οι Έλληνες πήραν τα όπλα όπως οι Αϊτινοί. Εύχεται οι «απόγονοι του Λεωνίδου» να τα καταφέρουν. Και συνεχίζει: «…εσκέφθημεν ίνα συντρέξωμεν τας γενναίας δυνάμεις τούτων, ει μη διά στρατευμάτων και πολεμοφοδίων, τουλάχιστον διά χρημάτων, ως χρησίμων εσομένων διά προμήθειαν όπλων, ών έχετε ανάγκην. Συμβεβηκότα όμως, επιβαλόντα τη πατρίδι ημών μεγάλην ανάγκην. επησχόλησαν όλον το χρηματικόν, εξ ού η Διοίκησις ηδύνατο καταβάλει μέρος»(Πηγή: www.sansimera.gr). Ακολουθούν ύμνοι και ευχές για την Ελλάδα με αναφορές σε Σαλαμίνα, Μιλτιάδη κ.ά. Με απλά λόγια «σας αγαπάμε, σας εκτιμάμε, είμαστε μαζί σας, αλλά… δεν υπάρχει σάλιο.

Ο Μπουαγιέ ήταν ειλικρινής. Μάλιστα, αργότερα απέστειλε 25 τόνους καφέ στους Έλληνες του Παρισιού για να τον εκποιήσουν και να αγοράσουν όπλα. Η επιστολή του όμως αποτελεί την πρώτη αναγνώριση της Ελλάδας ως αυθύπαρκτη κρατική οντότητα. Η χώρα μας, αναγνωρισμένη πια από όλη την υφήλιο, δεν πρέπει να το ξεχνά.

Άλλωστε μετά από 200 χρόνια τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει τόσο, όσο νομίζουμε. Η Ελλάδα βρίσκεται σε αιώνια διένεξη με την Τουρκία, ζορίζεται οικονομικά και αποζητά τη διεθνή βοήθεια. Η Αϊτή είναι μεν ανεξάρτητη, αλλά την δέρνει μαύρη φτώχεια.

Μανόλης Χατζηπαναγιώτου