Δημοσιεύτηκε
Ίσκιοι είμαστε φεγγοβολιάς μες’ το λαμπρό της μέρας
στου χρόνου τ’ αετόφτερου κύμα, φωτιά κι αέρας
ένα κλαδάκι λυγαριάς που λύγισε στο γιόμα
βότσαλα σ' ακροθαλασσιά που σβήνει ο αφρός το χρώμα
γοργόφτερο περαστικό σμάρι που πάει στην Δύση
ταξίδι στ' αξεδιάλυτου, στην ομορφιά, στην φύση
Σαν οδοιπόρος σιωπηλός στο έρεβος του χειμώνα
περπάτησα με συντριβή το Έαρ του ανθώνα
έχω συνάψει ελπίδας φως σ' ένα κλαδί τ' ονείρου
ξαναγγίξω απ' αγκινιού την ομορφιά τ' απείρου
να πλέξω κόσμους ξομπλιαστούς και άστρα του ζεφείρου.
Φωτογραφία: Προχθές που κλάδευα ελιές στα όρη, τα είχα συντροφιά.
΄Απ' αγκινιού'' : Από την αρχή.
Αναρτήθηκε από:
