Δημοσιεύτηκε
Η πανδημία του Covid-19 αποτελεί μια κλασική περίπτωση αυτού που λέμε game changer, δηλαδή έναν απρόβλεπτο παράγοντα που ανατρέπει τα μέχρι στιγμής δεδομένα και επιβάλλει μια νέα αντιμετώπιση της κατάστασης αλλά και έναν νέο τρόπο σκέψης.
Οι δρακόντειοι περιορισμοί που έχουν επιβληθεί στη μετακίνηση ήταν η πρώτη και σχεδόν αταβιστική αντίδραση του συστήματος απέναντι σε έναν αόρατο εχθρό που απειλεί τη ζωή των πληθυσμών παγκοσμίως. Το «Μένουμε σπίτι» κατέστησε αυτούς τους πληθυσμούς έκθετους σε μια μαζική εκστρατεία φόβου και επιτήρησης, που όμοιά της δεν έχουμε δει στην Ιστορία σε τέτοια κλίμακα.
Αντί κάποιου αντίδοτου στον ιό, μέσω ποικίλων καναλιών (τηλεόραση, ραδιόφωνο, ίντερνετ κ.λπ.) εγχύεται ο ζόφος και ο παραλυτικός τρόμος που μολύνει τη σκέψη και τη βούληση, αλλά ταυτόχρονα θολώνει και την κρίση για όσους ευθύνονται για το ότι αυτή η υγειονομική κρίση μάς βρήκε τόσο απροετοίμαστους.
Και το ερώτημα είναι τι θα ακολουθήσει αυτή την κρίση. Ποιο θα είναι το τοπίο «μετά»; Θα ακούσουμε την ατάκα από την ταινία Matrix «καλωσορίσατε στην έρημο του πραγματικού»; Και ποιο θα είναι αυτό το «πραγματικό»; Ισως ένα πραγματικό που αδυνατούμε να φανταστούμε σήμερα; Και εννοώ φυσικά προς το χειρότερο.
Μια «ρευστή ζωή» σε ανθρώπινα δικαιώματα, εργασιακά, ασφαλιστικά, οικονομικά; Μια μίζερη «επόμενη μέρα» στην οποία οι πλούσιοι και ισχυροί θα έχουν ισχυροποιήσει ακόμα περισσότερο τη θέση τους και οι φτωχοί και ευάλωτοι θα έχουν βρεθεί ακόμα πιο κάτω;
Ο φόβος «παγώνει» τη σκέψη και ναρκώνει τα κοινωνικά ανακλαστικά μας. Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς λοιπόν ας αντισταθούμε με κάθε τρόπο!
