Πρέπει να ντρεπόμαστε όλοι μας! Καταδικάστηκε ξανά η Ελλάδα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αυτή τη φορά γιατί απέκλεισε τα ομόφυλα ζευγάρια από το Σύμφωνο Συμβίωσης. Συμφωνώ κι εγώ με τους ανώτατους δικαστές: στα ανθρώπινα δικαιώματα δε χωρούν εξαιρέσεις. Και βέβαια, χωρίς εξαιρέσεις ούτε στη συμβίωση, ούτε και στον γάμο.

Στην κοινή αντίληψη, ο γάμος διαφέρει από την απλή συμβίωση γιατί περιλαμβάνει και τον σκοπό της απόκτησης τέκνων. Αφού γίνει ο γάμος, διάφορες διατάξεις καθορίζουν τα θέματα ονοματοδοσίας, τα κληρονομικά και άλλα παρεμφερή θέματα. Έναντι του Νόμου, λοιπόν, τα ομόφυλα ζευγάρια πρέπει να έχουν τα ίδια ακριβώς δικαιώματα με τα ετερόφυλα: να συζούν, να παντρεύονται, να αποκτούν παιδιά.

Για την απόκτηση τέκνων, μάλιστα, είτε αυτά είναι φυσικοί απόγονοι είτε υιοθετημένα παιδιά, τα πράγματα είναι απλά και ξεκάθαρα: η υιοθεσία είναι ατομικό δικαίωμα στην Ελληνική έννομη τάξη. Επομένως, δεν τίθεται καν ζήτημα για ζευγάρια: φτάνει ο ένας εκ των δύο συντρόφων να υιοθετήσει, ασχέτως του εάν είναι παντρεμένοι. Αυτό λέει ο Νόμος.

Για τη δε τεκνοποίηση, η τεχνολογία έχει ήδη εφεύρει τρόπους, όπως η τεχνητή γονιμοποίηση και η παρένθετη κύηση, και σίγουρα θα βρεθούν και άλλοι τρόποι. Σημασία δεν έχει τόσο ο τρόπος απόκτησης απογόνων, αλλά το δικαίωμα αυτό καθ’ εαυτό. Η στέρηση του δικαιώματος στην τεκνοποίηση θα ήταν κατάφωρη παραβίαση που θα επέφερε άλλη μια ντροπιαστική καταδίκη για την Ελλάδα.

Σε αυτό το σημείο, σημειώνω πως υπάρχουν κάποιοι που θα ζητούσαν να απαγορευθεί η υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια. Τα επιχειρήματά τους αφορούν είτε στη διάπλαση των παίδων είτε στις σχέσεις τους με τα άλλα παιδιά, θεωρώντας πως η απαγόρευση θα προστάτευε τα παιδιά και την κοινωνία. Άλλωστε, μόνον έτσι μπορεί να δικαιολογηθεί η απαγόρευση ενός ατομικού δικαιώματος: αν μπορεί να στοιχειοθετηθεί κοινωνικό όφελος.

Όμως, στο συγκεκριμένο ζήτημα, εκείνο της υιοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια, δεν υπάρχει ούτε ένα παράδειγμα μελέτης στην παγκόσμια επιστημονική βιβλιογραφία υπέρ μιας απαγόρευσης. Αν δεν υπάρχουν τέτοια στοιχεία, τα επιχειρήματα δε μπορούν να θεωρηθούν βάσιμα ενώπιον του Νόμου. Τα υποτιθέμενα «δίκια» ενάντια στην υιοθεσία βασίζονται, στην καλύτερη περίπτωση, σε καλοπροαίρετη προκατάληψη.

Τα δικαιώματα των ομόφυλων ζευγαριών είναι ανθρώπινα δικαιώματα, τα ίδια με τα δικαιώματα τα ετερόφυλων. Δεν αποδέχομαι καμία διάκριση με βάση την προτίμηση συντρόφου, ούτε –φυσικά– αποδέχομαι  τις διακρίσεις με βάση το φύλο. Το δικαίωμα των ομόφυλων ατόμων να συζούν, να παντρεύονται και να αποκτούν τέκνα είναι το ίδιο ιερό με το δικαίωμα των ετερόφυλων. Στα ατομικά δικαιώματα δε χωρούν εκπτώσεις.

Φώτης Κοκοτός