Στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες σήμερα, η μέρα της γυναίκας φαντάζει ως μία περιττή και ανούσια γιορτή, λόγω της χειραφέτησης των γυναικών και της εξίσωσης των δικαιωμάτων τους με τους άνδρες, εδώ και περίπου έναν αιώνα. Φτάσαμε μάλιστα στο σημείο, πολλές γυναίκες σήμερα να αναρωτιόμαστε σχετικά με τη σκοπιμότητα αυτής της παγκόσμιας γιορτής, τουλάχιστον όσες ζούμε σε πιο «πολιτισμένες» χώρες, όπου η ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών έχει κατοχυρωθεί νομικά και πρακτικά.

Ποια όμως είναι η θέση της γυναίκας σήμερα; Ας μιλήσουμε λίγο για τον Ελλαδικό χώρο. Σήμερα στην Ελλάδα, οι γυναίκες έχουν κατακτήσει ίσα δικαιώματα με τους άνδρες στον επαγγελματικό χώρο. Έτσι βλέπουμε αρκετά συχνά γυναίκες να εργάζονται ως υψηλόβαθμα στελέχη σε διάφορους επαγγελματικούς χώρους, ακόμα και σε μέχρι πρόσφατα ανδροκρατούμενα επαγγέλματα. Γυναίκες διευθύντριες, καθηγήτριες πανεπιστημίου, επιχειρηματίες, βουλευτές, αρχηγοί κομμάτων, δήμαρχοι, αλλά και με πολλές άλλες υψηλού κύρους επαγγελματικές ιδιότητες.

Εκτός όμως από τον επαγγελματικό τομέα, οι γυναίκες έχουν αναλάβει και πολλούς άλλους ρόλους, όπως εκείνον της μητέρας, της συζύγου, της ερωμένης, της νοικοκυράς, οι οποίοι τις επιβαρύνουν σημαντικά, προσθέτοντάς τους περισσότερες και μεγαλύτερες ευθύνες. Αυτή η πολλαπλότητα και η πολυπλοκότητα των ρόλων της σύγχρονης γυναίκας, φαίνεται ότι την καθιστά πιο ευάλωτη στις κοινωνικές πιέσεις, ξεχνώντας πολλές φορές τον κύριο ρόλο της, δηλαδή το να αισθάνεται σε πλήρη αρμονία με τη φύση της.

Οι απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας φαίνεται ότι χαράσσουν μια βαθιά ρωγμή στον ψυχισμό κάθε γυναίκας, την οποία έρχεται να εκμεταλλευτεί η παγκόσμια βιομηχανία, γεμίζοντας τεχνηέντως αυτό το κενό που δημιουργεί η ανεπάρκειά της να ανταποκριθεί πλήρως σε κάθε ρόλο που έχει επιφορτιστεί.Έτσι η γυναίκα σήμερα, περισσότερο από ποτέ, γίνεται πολύ εύκολα θύμα ενός κατά βάση ανούσιου καταναλωτισμού, που διαστρέφει τις εσωτερικές της ανάγκες για σεβασμό, αποδοχή και αγάπη, δίνοντάς της έστω και βραχυπρόθεσμα μία υλική ψευδαίσθηση πληρότητας.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και την ημέρα της γυναίκας. Είθισται αυτή την ημέρα τα νυχτερινά κέντρα να κατακλύζονται από γυναικοπαρέες, που διασκεδάζουν μανιωδώς για να γιορτάσουν αυτή την κατά 50% πιθανότητα που είχαν να γεννηθούν γυναίκες. Θα ήταν εντελώς ανόητο κάτι τέτοιο, αν δεν έκρυβε μία πολύ εσωτερική και επιτακτική ανάγκη. Το να νιώσει κάθε γυναίκα βαθιά μέσα της θηλυκό!

Πως όμως μπορεί μία γυναίκα να νιώσει θηλυκό κάνοντας παρέα με άλλες γυναίκες; Θα μου πείτε μέσα από την ταύτιση μαζί τους. Αυτή η ταύτιση, που παραπέμπει στη σχέση με την μητέρα, έχει να κάνει μόνο με τη φύση του φύλου της. Η φύση όμως αφορά στη σύνθεση των χρωμοσωμάτων, που αποτελεί ένα τυχαίο γεγονός. Μία πιθανότητα όμως της στιγμής δεν καθορίζει την γυναικεία ταυτότητα. Αυτή την καθορίζει η πορεία της ζωής, το περιβάλλον, ο πολιτισμός. Αυτό το παράθυρο στον έξω κόσμο που συμβολίζει ο πατέρας, ο πρώτος έρωτας του νεαρού κοριτσιού. Στην ουσία, θα λέγαμε ότι η γυναίκα ανακαλύπτει το βάθος και το πλάτος της φύσης της μέσα από τον αντίθετο πόλο, δηλαδή μέσα από τον άνδρα. Και εκεί βρίσκεται το κλειδί για να νιώσει τη θηλυκή της φύση σε κάθε της διάσταση.

Χρόνια τώρα, η επιστήμη της ψυχολογίας υποστηρίζει ότι όλες οι σχέσεις μας έχουν ως αφετηρία τις εμπειρίες μας από την παιδική μας ηλικία, οπότε είναι εμφανής η σημασία που έχει για μια γυναίκα η πρώτη σχέση που διαμορφώνει με τον πατέρα της, η οποία αποτελεί το πρότυπο πάνω στο οποίο αναπτύσσονται οι μεταγενέστερες σχέσεις της με το «αντίθετο» φύλο. Σήμερα βέβαια επικρατεί η άποψη, ότι κάθε σχέση που διαμορφώνουμε αφήνει το αποτύπωμά της στην επόμενη. Επομένως γεννιόμαστε θηλυκά, αλλά γυναίκες γινόμαστε μέσα από τις σχέσεις μας με τους άνδρες. Όμως, ο βαθμός στον οποίο θα νιώσουμε τη θηλυκή μας διάσταση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και από εμάς. Εξαρτάται από το αν θα σεβαστούμε πρώτα οι ίδιες τον εαυτό μας, δίνοντάς του τη θέση που του αξίζει σε κάθε σχέση και συναναστροφή μας με το άλλο φύλο. Και ας μην ξεχνάμε πως ότι δίνουμε παίρνουμε και σε ότι επενδύουμε θα έχουμε και τα ανάλογα οφέλη. Είναι άλλωστε γεγονός ότι η φύση μας έχει προικίσει με τη δυνατότητα να λειτουργούμε σε ένα ώριμο και υπερβατικό επίπεδο. Στο χέρι μας είναι λοιπόν να την εκμεταλλευτούμε…

Μουσουράκη Μαρία

Και ένα αγαπημένο τραγούδι...