«Ο χρόνος είναι χρήμα», λέει η φράση-δάνειο από την αγγλική γλώσσα, κατά το time is money, ρήση του Βενιαμίν Φραγκλίνου. Βασική αρχή στην εποχή μας, εφόσον πουλάμε τον χρόνο μας, έστω και φθηνά πια, αφού τον έχουμε αποτιμήσει, με βάση κάποια κριτήρια, συχνά ρευστά και ασαφή, αλλά αυτό δεν έχει σημασία.

«Χρόνου φείδου» έλεγαν και οι αρχαίοι ημών, έχοντας ανακαλύψει κι από μόνοι τους, πολύ πριν από τον Βενιαμίν Φραγκλίνο, ότι η σπατάλη χρόνου δεν είναι επωφελής για τον άνθρωπο. Ό,τι κι αν χάνει, χρήμα ή κομμάτι ζωής, είναι μια απώλεια σημαντική.

Υπάρχουν, όμως, κάποιοι που θεωρούν ως χρήμα τον δικό τους χρόνο και τον πουλούν πανάκριβα, τη στιγμή που δεν υπολογίζουν τον χρόνο του πελάτη τους, που πρέπει κι εκείνος να τον πουλήσει για μπορεί να πληρώσει τις (μη) υπηρεσίες που του παρέχουν ή και να τον διαθέσει για την προσωπική του απόλαυση.

Περνάμε ένα τεράστιο, σε σχέση με τον εφήμερο βίο μας, ποσοστό του χρόνου μας περιμένοντας μια μπάρα στο ίντερνετ να γεμίσει. Loadingpleasewait, σου λέει στην καλύτερη των περιπτώσεων. Τις περισσότερες φορές, όμως, περιμένεις αδίκως, αφού το 24άρι ίντερνετ που σου έταξαν όταν σου το πούλησαν φορτικά, μόλις και μετά βίας πιάνει τη βάση του 5, συνήθως κυμαίνεται γύρω στα 4,69Μbps, ενώ πέφτουν 24 κανονιοβολισμοί για να εορταστεί το εξαιρετικό γεγονός του 8,39Μbps, όπως σήμερα. Μάλιστα, φωταγώγησα και το σπίτι για να γιορτάσω το ότι κατάφερα, έστω και σε ρυθμούς χελώνας, να διεκπεραιώσω εργασίες απαραίτητες για την απρόσκοπτη συνέχιση του βίου μου, αφού πολλές από τις δραστηριότητές μου είναι άρρηκτα δεμένες με την καλή λειτουργία του διαδικτύου, όπως και των περισσοτέρων συνανθρώπων πια. Σκέφτομαι ως υπέρτατη εκδήλωση να μπω και skype για να μιλήσω με το παιδί μου! Τέτοια ευκαιρία πού θα την ξαναβρώ;

Οι εορταστικές εκδηλώσεις περιλαμβάνουν και συγγραφή άρθρου, που δεν ξέρω, βέβαια, αν θα καταφέρω να το στείλω κιόλας στο Pancreta. Το προηγούμενο μου πήρε 48 λεπτά, χωρίς υπερβολή, για να επισυναφθεί στο e-mail. Πιο γρήγορα θα το πήγαινα η ίδια χειρόγραφο, ακόμη και με τα πόδια. Αυτά τα 48 λεπτά τα στερήθηκα  σε δουλειά, διάβασμα, ύπνο, καφέ με φίλη, μαγείρεμα, γυμναστική ή ό,τι άλλο θα ήθελα εκείνη την ώρα να τα κάνω. Είναι λίγα μόνον από τα πάρα πολλά λεπτά που χάνονται καθημερινά από τη ζωή μου και από τη ζωή όλων μας, περιμένοντας να ευνοήσουν οι συνθήκες για να επιτευχθεί ο στόχος της σύνδεσης, να γεμίσουν οι μπάρες για να καταφέρουμε να δουλέψουμε, να σπουδάσουμε, να διασκεδάσουμε, να επικοινωνήσουμε.

Πρέπει, φαίνεται, να είναι σε σωστή θέση οι πλανήτες και ο Ερμής να μην είναι ανάδρομος. Αλλιώς δεν εξηγείται. Ίσως θα έπρεπε, πριν κάνω σύνδεση στη συγκεκριμένη εταιρεία, να μάθω το ζώδιο και τον ωροσκόπο της για να δω αν ταιριάζουν με τα δικά μου, πράγμα που δεν το σκέφτηκα ως  άπιστη των ζωδίων.

Η τεχνική (μη)εξυπηρέτηση του παρόχου έχει γίνει η καθημερινή μου συντροφιά, πίνω και καφέ μαζί τους. Πιο συχνά μιλώ με «τα παιδιά» παρά με τη μάνα που με γέννησε. Παίρνω απελπισμένη και ρωτώ «πού είναι τα 24Μbps μου;» και πολύ φοβάμαι ότι θα μου γίνει συνήθεια. Ίσως, αν συνεχιστεί για πολύ αυτή η κατάσταση, να πάρω και τους δρόμους να τα ψάχνω. Πολύ δεν θέλει ο άνθρωπος.

Αποφάσισα να αλλάξω πάροχο και να τα βρω, επιτέλους, πράγμα που δεν είναι και τόσο σίγουρο, στην Ελλάδα του 2015, που επιτρέπει στις εταιρείες να τα διαφημίζουν για να κάνουν άγρα πελατών ενώ γνωρίζουν εκ των προτέρων, όπως μου παραδέχτηκαν «τα παιδιά» σε τηλεφωνική επικοινωνία, από αυτές που «καταγράφονται για την ασφάλεια των συναλλαγών», ότι αδυνατούν να τα δώσουν. Αναρωτιέμαι, αν οι καταγεγραμμένες κλήσεις υπάρχουν και είναι στη διάθεση του καταναλωτή. Αν ναι, μπορώ να τους εκθέσω πολλαπλώς.

Προς το παρόν αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά δεν είναι ότι «ο χρόνος είναι χρήμα» αλλά ότι «ο χρόνος είναι κρίμα» και πάω να φορέσω άνετα παπούτσια για να πεταχτώ στο Pancreta με το άρθρο χειρόγραφο γιατί είμαστε ήδη στα 6Mbps και οι τάσεις είναι σαφώς πτωτικές. Ελπίζω να καταφέρετε να το διαβάσετε.

Καρβουνάκη Γεωργία