Δημοσιεύτηκε
… που μιλήσαμε κάποτε γι’ αγώνες κι επαναστάσεις; Που όσοι τόλμησαν μάτωσαν κι εγκαταλείφθηκαν; Κι όσοι οργίστηκαν βαφτίστηκαν φασίστες από μελλοντικούς σωτήρες; Το παρόν απαιτεί ησυχία. Διακριτικές κινήσεις και ήρεμες ώστε να μη διασαλευθεί το σύστημα παραγωγής ελπίδων. Οι καταναλωτές πρέπει να βρίσκουν το προϊόν στα πρώτα ράφια και πιθανή έλλειψη ελπίδας ίσως οδηγήσει σε πανικό.
Ε και τι έγινε που κάποτε νιώσαμε δυνατοί; Ήταν μια στιγμή αδυναμίας του συστήματος. Μια βλάβη στα σημεία ελέγχου των συνειδήσεων. Ευτυχώς ξεπεράστηκε κι επιτέλους νιώσαμε ότι μόνοι μας δε μπορούμε να καταφέρουμε τίποτα. Οι Άγγελοι Εξάγγελοι ξεχύθηκαν να μας χαϊδέψουν τ’ αυτιά. Εμείς βάλαμε πάλι τα νύχια μέσα και σαν οικόσιτες γατούλες καλής ράτσας σκύψαμε στο χάδι και γουργουρίσαμε ευχαριστημένοι.
Ε και τι έγινε αν προδώσαμε τον ενθουσιασμό μας; Ας πρόσεχε κι αυτό το νόθο. Δεν περνάς απέναντι αν πρώτα δεν κοιτάξεις δεξιά και αριστερά. Κοίταξε μόνο στη μία πλευρά κι έτσι δεν είδε τί το πάτησε. Μεγάλο μειονέκτημα η τυφλή εμπιστοσύνη. Αιώνες τώρα σε οδηγεί σε παραδείσους ψευδαισθήσεων. Η εξουσία ταΐζεται από ανολοκλήρωτες επαναστάσεις και γεννά σωτήρες.
Ε και τι έγινε που αντί να ορμήσουμε με πάθος, σταθήκαμε με υπομονή σε μια ουρά; Το μενού είναι α λα καρτ. Έτσι είναι τα συσσίτια στις «δημοκρατίες». Κι αν γεμίσουμε το στομάχι μας με αέρα και τι έγινε; Θα υποκριθούμε τους χορτάτους. Ακόμη και νηστικά, τα αρκούδια χορεύουν. Όπως τα μάθει κανείς. Πώς να πεις καλημέρα μέσα σ’ αυτή τη νύχτα; Ντρέπεσαι λίγο, αλλά αφού λένε όλοι καλημέρα, πες κι εσύ. Και τι έγινε;
(Από το ιστολόγιο του φίλου "Kartesios". Δυστυχώς, δεν υπάρχει πια..)
Ας το ντύσουμε και μουσικά...
Και πήρες του καιρού τ’ αλφαβητάρι
και της αγάπης λόγια φυλαχτό,
για να βρει πάλι ρίζα το χορτάρι
και πήρες την ελπίδα και τη χάρη,
ψηλά να πας να χτίσεις κιβωτό
με την ελπίδα μόνο και τη χάρη…
Μα πως να μην ξεχάσεις την αυλή σου
και την παλιά τη γνώμη καθενός,
όσους κρυφά περπάτησαν μαζί σου
να σημαδεύουν πάλι τη ζωή σου
και να σαι το πουλί κι ο κυνηγός
στις μαύρες λαγκαδιές του παραδείσου…