Οι απατεώνες των στατιστικών ξαναχτύπησαν. Αρχικά, έλεγαν πως η φορολογία είναι λίγη και πρέπει ν’ αυξηθεί, γιατί την εξέφραζαν ως ποσοστό του ΑΕΠ, χωρίς να εξηγούν πώς επιμερίζεται στις συνιστώσες του. Αυτό το μύθο τον καταρρίψαμε: η φορολογία στην Ελλάδα είναι εξοντωτική, χωρίς να χρειάζεται καν ν’ αναλογιστούμε πόσο χαμηλή είναι η ποιότητα των δημόσιων υπηρεσιών.

Τώρα βρήκαν άλλο τέχνασμα: επειδή η φορολογία των μισθωτών είναι εξοντωτική (που είναι), πρέπει –λένε– να αυξηθεί η φορολογία των επιχειρήσεων. Και χρησιμοποιούν ακόμη πιο χοντροκομμένα στατιστικά κόλπα.

Υποδεικνύουν, λοιπόν, το Στατιστικό Δελτίο του Υπ.Οικονομικών ( το οποίο στη σελίδα 5 έχει δύο πίνακες (τίποτε άλλο). Αγνοούν τελείως τον πρώτο πίνακα και αναφέρουν μόνο τον δεύτερο: οι μισθωτοί και συνταξιούχοι πληρώνουν το 55% των φόρων εισοδήματος, οι επιχειρήσεις το 30%, και οι υπόλοιποι (ελεύθεροι επαγγελματίες, εισοδηματίες, κλπ.) πληρώνουν το 15%. Αν δείτε όμως τον πρώτο πίνακα, τον οποίο στις κουβέντες σάς αποκρύπτουν, τα εισοδήματα επιμερίζονται τελείως διαφορετικά από το 55-30-15: είναι 70-19-11. Δηλαδή, οι επιχειρήσεις συνεισφέρουν το 30% των φόρων ενώ αποτελούν μόλις το 11% των εισοδημάτων.

Αν κάνετε μία ακόμη απλή πράξη, να διαιρέσετε τους φόρους με το εισόδημα, θα δείτε ότι οι επιχειρήσεις πληρώνουν με συντελεστή 23% και οι μισθωτοί/συνταξιούχοι με συντελεστή 7%. Τεράστια διαφορά εις βάρος των επιχειρήσεων! Παρεμπιπτόντως, και οι «υπόλοιποι» έχουν κι αυτοί χαμηλό συντελεστή, μόλις 7,3%.

Προφανώς, και σε αυτό συμφωνούμε όλοι, το ουσιαστικό πρόβλημα της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα έγκειται στο ότι οι «υπόλοιποι» αποκρύπτουν εισοδήματα. Αυτό είναι η μία πλευρά του ζητήματος, και είναι μεγάλη. Αλλά το να λες ότι οι μισθωτοί πληρώνουν πολλά (7% του εισοδήματός τους) και οι επιχειρήσεις λίγα (23%) είναι απλώς ένα χοντροκομμένο ψέμα.

Αφήστε που εκτός από τους φόρους, οι επιχειρήσεις πληρώνουν και όλες τις ασφαλιστικές εισφορές, τόσο του «εργοδότη» όσο και του «εργαζόμενου». Οι μισθωτοί δεν τις παίρνουν ποτέ στο χέρι: τις παίρνουν τα ταμεία απ’ ευθείας από τις επιχειρήσεις, και μετά το κράτος τις παίρνει από τα ταμεία με τα ομόλογα. Φόρος δεν είναι κι αυτό; Ακόμη χειρότερα, το κράτος «κουρεύει» τα ταμεία, χρεοκοπώντας τα. 

Τώρα αναλογιστείτε το εξής: πείτε ότι οι επιχειρήσεις, αντί να δηλώνουν κέρδη (12,8δις) τα δίνανε όλα στους εργαζόμενους και τους ανέργους, κάνοντας αυξήσεις και προσλήψεις. Τότε οι επιχειρήσεις θα πλήρωναν μηδέν φόρο εισοδήματος και ακόμη περισσότεροι φόροι θα πληρώνονταν από τους μισθωτούς, ενώ στην πραγματικότητα θα μειωνόταν η ανεργία.

Είναι σαφές: οι επιχειρήσεις είναι οι θέσεις εργασίας, κι όσο εξαντλείς τις επιχειρήσεις τόσο καταστρέφεις τις θέσεις εργασίας. Όταν, λοιπόν, ακούτε από δημοσίους υπαλλήλους να σας λένε «φορολογείστε τις επιχειρήσεις» (αντί να σας λένε, πιάστε τη φοροδιαφυγή των «υπολοίπων») να περιμένετε κάποιο κάλπικο στατιστικό επιχείρημα.

Φώτης Κοκοτός