Δημοσιεύτηκε
Χειμωνιάτικο βράδυ στην Πανεπιστημίου. Στο βάθος χρόνος. Εκείνη καλεσμένη σε μπαράκι των Εξαρχείων για τα γενέθλια φίλης κι εκείνος σε επαγγελματική δεξίωση. Από τη γωνία με τη Σίνα, αρχίζουν να παίζουν τα μάτια. Πιέζουν και τα χείλη να μιλήσουν. Όλα κλειστά. Τα ακαριαία αντανακλαστικά εκείνου βλέπουν αναμμένα φώτα στο «Αιγαίον». Τα λόγια μπερδεύονται ανάμεσα στο μέλι και την κανέλα των λουκουμάδων. Κανείς από τους δυο δεν πηγαίνει στο ραντεβού του. Ένα γέρικο γκαρσόνι με μαύρο σακάκι φέρνει δεύτερες μερίδες . Μια καλή δικαιολογία για να ξεπεραστεί το τρακ της πρώτης συνάντησης. Ακολούθησαν κι άλλες πολλές. …
Εκείνη σήμερα το πρωί αλαφιασμένη έμαθε πως το ιστορικό μαγαζί κατέβασε ρολά. Κανένα ρέκβιεμ δεν θα γραφτεί για τη χαμένη γλύκα, κανείς Ελύτης δεν θα υμνήσει αυτό το Αιγαίο.
Εκείνος δεν θα το μάθει ποτέ. Δεν κερνάνε λουκουμάδες στα μνημόσυνα. ..ούτε στον Παράδεισο