Πράγα 1968. Ο Μίλαν Κούντερα καλεί τρεις συγγραφείς, που δεν είναι ακόμα ευρέως γνωστοί, τον Κάρλος Φουέντες, τον Γκαμπριέλ Μάρκες και τον Χούλιο Κορτάσαρ να δουν ιδίοις όμμασι τα σημάδια της φιλελευθεροποίησης στη χώρα του. Και οι τρεις βρίσκονται τότε στο Παρίσι, αλλά επειδή φοβούνται τα αεροπλάνα ταξιδεύουν με τρένο. Ο Φουέντες έχει τη φαεινή ιδέα να ρωτήσει τον Κορτάσαρ ποιος είναι ο ρόλος του πιάνου στην ορχήστρα της τζαζ μουσικής. Φανατικός οπαδός αυτού του είδους μουσικής δεν χάνει την ευκαιρία, ενώ εκείνοι καταβροχθίζουν λουκάνικα να τους μιλά μέχρι το ξημέρωμα για τον Thelonius Monk, ton Charlie Parker,τον Louis Armstrong κλπ. Την επόμενη μέρα ο Φουέντες δίνει μια διάλεξη στους τροτσκιστές φοιτητές για την Λατινική Αμερική, ο Κορτάσαρ τριγυρνά στην πόλη παίζοντας σαξόφωνο και ενώνεται με τις μπάντες του δρόμου και ο Μάρκες με τον Κούντερα έχουν πάει για σάουνα.
Την αυγή της 21ης Αυγούστου τα σοβιετικά τανκς επιβάλλουν τη σιωπή. Ξηλώνονται και τα μεγάφωνα στα εργοστάσια απ’ όπου ακουγόταν το Cucurrucucu Paloma

Χρύσα Κακατσάκη