Βγαίνοντας μόλις από τις στάχτες του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, ο γιος του Ρινάλντο Πιάτζιο, Ενρίκο, αποφασίζει να εγκαταλείψει την Αεροναυπηγική, που ήταν το οικογενειακό αντικείμενο ενασχόλησης. Τις προηγούμενες δεκαετίες κατασκεύαζαν μαχητικά αεροσκάφη στις εγκαταστάσεις τους στην Ποντεντέρα, όμως, από τους βομβαρδισμούς είχαν καταστραφεί.
Αφού κατάφεραν να τις επισκευάσουν, ώστε να ξαναλειτουργήσει η γραμμή παραγωγής, βρέθηκαν μπροστά σε ένα αντικειμενικά ανυπέρβλητο πρόβλημα. Η Ιταλία είχε, λόγω του πολέμου, εντελώς κατεστραμμένο οδικό δίκτυο. Έτσι η πρώτη σκέψη για παραγωγή αυτοκινήτων απορίφθηκε με βαρειά καρδιά. Δόθηκε λοιπόν έμφαση στους κατοίκους των πόλεων.
Το σκεπτικό ήταν σχετικά απλό. Και ακαταμάχητο. Ενα απλό δίτροχο που είχε ακόμα και ρεζέρβα και μπορούσε να χωράει παντού, και βεβαίως στα στενά των ιταλικών πόλεων. Επίσης ήταν μια μοτοσικλέτα που επέτρεπε στον επιβάτη και στη σύντροφό του, να κάθεται χωρίς να λερώνεται χάρη στην προστατευτική ποδιά. Ήταν τόσο ακαταμάχητη η πρόταση που κάθε Ιταλός αλλά και κάθε Ιταλίδα, θα έκαναν το αδύνατο δυνατό, παρά τις οικονομικές δυσκολίες των πρώτων χρόνων μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, για να μπορέσουν να αποκτήσουν μια «Σφήκα» (Vespa) – για να κάνουν τη δουλειά τους, να κινούναι ευέλικτα και εύκολα, να κάνουν τις βόλτες τους, ή απλά να είναι κατοχοί της.
Ο Ενρίκο αναζητά την παραγωγή ενός νέου, σύγχρονου και οικονομικού μεταφορικού μέσου για τις μάζες, που εκείνη τη χρονική στιγμή είχε ανάγκη η Ιταλία. Ο Φερντινάντο Ινοτσέντι αναθέτει στον Κοραντίνο Ντ’ Ασκάνιο, αεροναυπηγό, υπάλληλο της Πιάτζιο να σχεδιάσει ένα όχημα το οποίο να μπορεί να οδηγηθεί από άντρες και γυναίκες, να μεταφέρει δύο άτομα και οι επιβάτες να είναι προστατευμένοι για να μην λερώνονται από τα νερά και τις λάσπες.
Το νέο αυτό όχημα είχε προστατευτικό κάλυμμα και οι αλλαγές των ταχυτήτων ήταν στο χέρι, ενώ ο κινητήρας ήταν τοποθετημένος στον πίσω τροχό. Η μπροστινή «ασπίδα», ποδιά, κρατούσε τον αναβάτη καθαρό και στεγνό σε σύγκριση με τους αναβάτες των μέχρι τότε κλασικών μοτοσυκλετών. Το μπροστινό ψαλίδι μιμούνταν το σύστημα προσγείωσης των αεροσκαφών, επιτρέποντας την εύκολη αλλαγή της διεύθυνσης του οχήματος. Η εσωτερική μετάδοση κίνησης κατευθείαν στον τροχό, καταργούσε αυτόματα την αλυσίδα στον πίσω τροχό που συνδυαζόταν με βρωμιά, μυρωδιά λαδιού και αισθητική μιζέρια.
Αυτή ήταν η βασική σχεδίαση της Vespa με κωδική ονομασία MP5 και ονομάστηκε Paperino, που ήταν το όνομα του ήρωα του Ντίσνεϊ, Ντόναλντ Ντακ, στην Ιταλία και που δόθηκε από τους εργάτες της Πιάτζιο λόγω του παράξενου σχήματός του.
Ο σχεδιασμός του δεν άρεσε στον Ενρίκο Πιάτζιο και ζήτησε από τον Ντ’ Ασκάνιο να το ξανασχεδιάσει και το έκανε με πιο αεροδυναμική άποψη. Η δεύτερη μοτοσυκλέτα είχε τον αριθμό MP6 και όταν την παρουσίασαν στον Πιάτζιο και άκουσε τον ήχο του κινητήρα φώναξε: «Ακούγεται σαν σφήκα» και έτσι αυτό το όνομα έμεινε για πάντα. Vespa (Βέσπα) στα ιταλικά σημαίνει σφήκα.
Ως σήμερα έχουν παραχθεί 138 διαφορετικές εκδοχές της Βέσπα και υπάρχουν σε παραγωγή πέντε: η κλασική PX και οι μοντέρνες S, LX, GT και GTS.
Η πιο μεγάλη και με αναπάντεχα αποτελέσματα διαφήμιση, σε παγκόσμιο επίπεδο, για την vespa ήρθε ουρανοκατέβατη. Ήταν το 1952 όταν ο Γκρέγκορι Πεκ και η Όντρεϊ Χέμπορν πρωταγωνιστούσαν στην ταινία «Διακοπές στη Ρώμη». Ο Γκρέγκορι Πεκ υποδυόταν τον Τζόε Μπράντλεϋ, δημοσιογράφο και η Όντρεϊ Χέμπορν ήταν συνεπιβάτης του στη σκηνή της βόλτας με τη vespa στους δρόμους της Ρώμης και καθόταν πλάγια. Η Βέσπα συμπρωταγωνίστησε στην ταινία και υπήρχε και στις αφίσες της ταινίας, κάτι που εκτόξευσε τις πωλήσεις παγκοσμίως.
Ο Έλληνας γλύπτης Cris Cofitis, έχει επεξεργαστεί καλλιτεχνικά, μια βέσπα, φθάνοντας σε ένα πραγματικά απίστευτο αισθητικά αποτέλεσμα. Αυτή η vintage εκδοχή της Vespa ονομάστηκε από τον γλύπτη, Guardian.
Για όσους βρεθούν στην καρδιά της Τοσκάνης, βορειοδυτικά κοντά στην Πίζα, όχι μακριά από την Φλωρεντία, υπάρχει το Museo Piaggio στην Pontedera, είναι μια εμπειρία που δεν πρέπει να χαθεί, διασκέδαση για τους μικρούς μας φίλους και αναδρομή για τους μεγάλους, στην ιστορία των πιο δημοφιλών δίκυκλων οχημάτων στον κόσμο.
Τη δεκαετία του 60, η Vespa γίνεται το σύμβολο της εποχής, σε αυτό βοηθάει και το γεγονός ότι εμφανίζεται σε διάφορες ταινίες, και το σλόγκαν «Για την εργασία σας, για την ψυχαγωγία σας, για τον Vespa εαυτό σας» ακούγεται σαν σύνθημα.
Η πιο γνωστή εμφάνιση Vespa στον κινηματόγραφο: Ο Γκρέγκορι Πεκ κι η Όντρεϊ Χέπμπορν πάνω σε ένα δίκυκλο Piaggio στην ταινία «Διακοπές στη Ρώμη» (Roman Holiday/Facebook) Αφίσα για την ιταλική ταινία «Τζέσικα» με τη Vespa σε πρώτο πλάνο, το 1962
Συνολικά 150 διαφορετικά μοντέλα Vespa έχει κατασκευάσει η ιταλική εταιρεία τις τελευταίες εφτά δεκαετίες, με το μοντέλο 125 U να παραμένει ακόμα το πιο δημοφιλές για τους συλλέκτες, το οποίο έκανε το ντεμπούτο του το 1953 για να ανταγωνιστεί την Lambretta Innocenti και έχει κυκλοφορήσει μόνο σε 7.000 αντίτυπα.
Το πιο συλλεκτικό μοντέλο Vespa, το 125 U (Museo Piaggio/Facebook)
Για να γιορτάσει τα εβδομηκοστά γενέθλια, η Piaggio θα κυκλοφορήσει μια ειδική έκδοση στα μέσα του έτους, μαζί με τα εγκαίνια ενός νέου εργοστασίου στην Ποντεντέρα και την παρουσίαση της έκθεσης «Ταξιδεύοντας με τη Vespa» στο Μουσείο Piaggio.
Παλιά ιταλική διαφήμιση για τους λάτρεις της Vespa και του καλοκαιριού (Museo Piaggio/Facebook)
Πηγή: penna.gr