Καταιγίδες στην Κορσική και την Ιταλία, ξηρασία και πυρκαγιές στην Ισπανία και την Αλγερία. Οι υψηλές θερμοκρασίες ίσως να εξηγούν μέχρι ένα σημείο αυτά τα φαινόμενα.

Το μόνο σίγουρο είναι πάντως ότι η άνοδος της θερμοκρασίας στην λεκάνη της Μεσογείου είναι ταχύτερη κατά μέσο όρο, συγκριτικά με τον υπόλοιπο κόσμο.

Οι ειδικοί κρούουν εδώ και καιρό καμπανάκι κινδύνου για λειψυδρία ενώ κάνουν λόγο για την μεγαλύτερη ξηρασία των τελευταίων 500 ετών στη Γηραιά Ήπειρο, γράφει η Le Monde.

Στην πόλη el-Tarf, στις 18 Αυγούστου 2022, Αλγερινοί πυροσβέστες έδιναν μάχη με μια σειρά πυρκαγιών που ξέσπασαν από την ξηρασία και τον καύσωνα, αφήνοντας πίσω τους τουλάχιστον 38 νεκρούς , πάνω από 200 τραυματίες και δεκάδες απανθρακωμένα ζώα, σύμφωνα με τελευταίο απολογισμό.

Η θερμοκρασία ήταν πάνω από 48 βαθμούς Κελσίου, την Πέμπτη 18 Αυγούστου, στο El Tarf, την Guelma και το Souk Ahras, τρεις πόλεις της Αλγερίας που μαστίζονται από πυρκαγιές. Περίπου 1.700 πυροσβέστες κινητοποιούνται εκεί για να προσπαθήσουν να σβήσουν 84 δασικές πυρκαγιες που εκδηλώθηκαν.

Εν τω μεταξύ, λίγο βορειότερα, η Κορσική «χτυπήθηκε» από σφοδρές καταιγίδες, οι οποίες σκότωσαν τουλάχιστον πέντε ανθρώπους και τραυμάτισαν άλλους 20, εκ των οποίων τέσσερις πολύ σοβαρά. Η πλειονότητα των θυμάτων ήταν από τις ριπές ανέμου - έφτασαν έως τα 224 χλμ/ώρα - γκρεμίστηκαν δέντρα και στέγες, έσπασαν άγκυρες πλοίων, ενώ χωρίς ρεύμα έμειναν 35.000 νοικοκυριά.

Ακραία καταιγίδα από τη μια πλευρά, ξηρασία από την άλλη. Παράδοξα της φύσης ή μήπως όχι; Οι ακτές της Μεσογείου βιώνουν δύο πτυχές της ίδιας μάστιγας: την κλιματική αλλαγή, η οποία έχει επιταχυνθεί στη λεκάνη της Μεσογείου εν συγκρίσει με τον υπόλοιπο κόσμο.

Σύμφωνα με στοιχεία του Copernicus, του Ευρωπαϊκού προγράμματος γεωσκόπησης, η μέση θερμοκρασία στη Μεσόγειο αυξήθηκε κατά 0,036 βαθμούς Κελσίου ετησίως μεταξύ 1993 και 2020, ή σχεδόν 1 βαθμό Κελσίου συνολικά.

Οι επιπτώσεις αυτής της εξέλιξης είναι εκδηλώνονται εντόνως αυτό το καλοκαίρι. Στα δυτικά, η Ισπανία και η Πορτογαλία μαστίζονται από δασικές πυρκαγιές. Το Μαρόκο αντιμετωπίζει πιθανώς τη χειρότερη ξηρασία των τελευταίων σαράντα ετών. Τα φράγματα του είναι άδεια κατά τα 3/4.

Στέρεψε ο Λίγηρας:

Ομολογουμένως, η κλιματική αλλαγή δεν εξηγεί όλα αυτά τα φαινόμενα, αλλά είναι πράγματι υπεύθυνη για τα κύματα καύσωνα που πολλαπλασιάζονται ακόμη και σε περιοχές κοντά στη θάλασσα.

Μετρήσεις που έγιναν στις γαλλικές, ισπανικές και ιταλικές ακτές έχουν δώσει θερμοκρασίες 6,5 βαθμών Κελσίου περισσότερο από τα δεδομένα της εποχής, ενώ αυτές οι θερμοκρασιακές «ανωμαλίες» έχουν διαρκέσει για τουλάχιστον εβδομήντα συνεχόμενες ημέρες αυτό το καλοκαίρι.

Σύμφωνα με τις μετρήσεις, στα πρώτα είκοσι μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, το νερό έφτασε στους 28°C στα ανοιχτά της Μασσαλίας, στους 30°C στη Bastia και στις Βαλεαρίδες Νήσους με αποτέλεσμα καταστροφικές επιπτώσεις για την άγρια ​​ζωή και τους βιότοπους τους, όπως κοράλλια, λιβάδια θαλασσίων ανεμώνων κ.λπ.

Μεσόγειος: ένα από τα hotspot του πλανήτη

Το 2020 δημοσιεύθηκε μια εκτενής μελέτη σχετικά με το κλίμα και την περιβαλλοντική αλλαγή στη Μεσόγειο. Για την μελέτη εργάστηκαν 190 επιστήμονες από 25 χώρες με τη υποστήριξη της Ένωσης για τη Μεσόγειο (UPM), ενός οργανισμού που συγκεντρώνει 42 κράτη, και του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον.

Τα ευρήματα της μελέτης

Τα ευρήματα έδειξαν πως η «γλυκύτητα» των νερών για την οποία φημίζεται η Μεσόγειος, επαψε πια να υπάρχει. Σύμφωνα με τα λόγια του Γενικού Γραμματέα της UPM, Nasser Kamel, η Μεσόγειος είναι πλέον από τις πιο θερμές περιοχές του πλανήτη, καθώς θερμαίνεται 20% πιο γρήγορα από τον μέσο κόσμο.

Εάν οι πολιτικές και οικονομικές στρατηγικές των κρατών της περιοχής συνεχιστούν με τα σημερινά μοντέλα, τα κύματα καύσωνα θα γίνουν πιο εντονα και μεγαλύτερα σε διάρκεια. Οι πιο δροσεροί καλοκαιρινοί μήνες του αύριο θα είναι θερμότεροι από τους πιο ζεστούς μήνες του σήμερα, προειδοποιούν οι επιστήμονες που συνέταξαν την έκθεση.

Το κλίμα θα γίνεται όλο και πιο δυσβάσταχτο στις περισσότερες μεγάλες πόλεις αυτής της γεωγραφικής περιοχής. Δεδομένου ότι η άνοδος της στάθμης της θάλασσας, που είναι πιθανό να ξεπεράσει το ένα μέτρο έως το 2100, δεν θέτει σε κίνδυνο μόνο μερικά μικρά νησιά στην Τυνησία, την Ελλάδα ή την Ιταλία αλλά θα μπορούσε να δημιουργήσει μεγαλύτερα προβλήματα.

Θα μπορούσε να χτυπήσει με πλήρη ισχύ παράκτιους οικισμούς που πλήττονται ήδη από ισχυρές καταιγίδες. Τουλάχιστον 37 εκατομμύρια άνθρωποι θα έβλεπαν τη ζωή τους τότε να απειλείται.

Επίσης, θα υπάρξουν συνέπειες στη γεωργία με την άνοδο της στάθμης της Μεσογείου.

Μεγάλες εκτάσεις θα εξαφανιστούν, θα υποστούν διάβρωση και θα μειωθούν οι αποδόσεις λόγω της αλάτωσης. Για τους σιτοβολώνες, η μείωση θα μπορούσε να είναι περίπου 7,5% για κάθε βαθμό ανόδου της θερμοκρασίας.

Η επισιτιστική ασφάλεια και γενικότερα η υγεία απειλούνται, ιδίως με τον πολλαπλασιασμό παθογόνων μικροοργανισμών και υδατογενών ασθενειών. Γιατί όσο πιο σπάνιο είναι το νερό, τόσο περισσότερο συγκεντρώνονται οι ρύποι σε αυτό.

Το μόνο σίγουρο πως ειναι η Μεσόγειος καλεί SOS.

Θέα Μανούρα