Το «φακέλωμα» από την Google για πολλούς Γάλλους, Γερμανούς και άλλους Ευρωπαίους πολίτες δεν είναι αποδεκτό. Μετά από απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου πέρυσι τον Μάιο, που αναγνωρίζει σε κάποιον το «δικαίωμα στη λήθη» στο διαδίκτυο, οποιοσδήποτε θέλει, μπορεί να απευθυνθεί στη Google, και να ζητήσει να αφαιρεθούν αποτελέσματα αναζητήσεων, που εκείνος θεωρεί ότι είναι ανακριβή για τον ίδιο.
Η Google έχει δημιουργήσει μια online φόρμα, την οποία μπορεί να συμπληρώσει ο χρήστης, ζητώντας να εξαιρεθούν σύνδεσμοι που τον αφορούν από τις μελλοντικές αναζητήσεις. Η εταιρεία έκανε γνωστό ότι έως τώρα έχει δεχθεί 348.085 αιτήματα από Ευρωπαίους χρήστες για επιλεκτική διαγραφή αποτελεσμάτων αναζητήσεων που τους αφορούν. Τα περισσότερα αιτήματα προέρχονται από τη Γαλλία και τη Γερμανία.
Σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, η εταιρεία, γνωστοποίησε ότι τα αιτήματα των χρηστών αφορούν συνολικά πάνω από 1,23 εκατομμύρια σελίδες του διαδικτύου. Η Google συμφώνησε να «ξεχαστεί» το 42% αυτού του ψηφιακού περιεχομένου στην Ευρώπη.
Η Γαλλία είναι η «πρωταθλήτρια» σε αιτήματα (73.400) και ακολουθούν η Γερμανία (60.200), η Βρετανία (43.100), η Ισπανία (33.100) και η Ιταλία (26.186).
Οι περισσότεροι χρήστες έχουν ζητήσει «λήθη» για πληροφορίες που αφορούν στο Facebook και ακολουθούν σύνδεσμοι που παραπέμπουν στο profileengine.com, στο Google Groups, στο YouTube, στο Twitter, στο Google+ κ.α.
Το «δικαίωμα στη λήθη» αποτελεί προφανώς αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε χρήστη που θέλει να κρατήσει τις πληροφορίες και τα στοιχεία που τον αφορούν προσωπικά και μακριά από τη δημοσιότητα. Αυτό βέβαια είναι πολύ εύκολο να το επιτύχει κανείς μόνος του, χωρίς να χρειάζεται να μπλέκει σε χρονοβόρες και ανούσιες διαδικασίες, εάν κρατά την προσωπική του ζωή μακριά από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έχει το προφίλ του ιδιωτικό, χρησιμοποιεί ψευδώνυμα στα μέσα που τα δέχονται και γενικά κρατά χαμηλό προφίλ στο διαδίκτυο.
Τα περισσότερα αιτήματα για διαγραφή αποτελεσμάτων που γίνονται όμως, δεν αφορούν σε προσωπικά προφίλ τα οποία οι χρήστες (καλώς ή κακώς) κρατούν δημόσια, αλλά σε δημοσιεύματα ιστοσελίδων που αφορούν τον δημόσιο βίο που διάγουν. Είσαι τραπεζίτης και φούνταρες την τράπεζα παίρνοντας στο λαιμό σου χιλιάδες κόσμο; Τώρα με μια αίτηση θα διαγραφεί οτιδήποτε έχει να κάνει με αυτό και κανείς δεν θα το μάθει ποτέ. Καταχράστηκες δημόσιο χρήμα; Όλα καλά, κάνε αίτηση στη Google και θα το παραλείψει από τα αποτελέσματα που αφορούν στο όνομά σου.
Το «δικαίωμα στη λήθη» δεν είναι τίποτε άλλο από μια άτυπη λογοκρισία και χειραγώγηση της ελεύθερης διακίνησης πληροφοριών και θα πρέπει να ορίζεται από ιδιαίτερα βαρύ κανονισμό που να καθορίζει τι πρέπει να ξεχαστεί και τι όχι.
Με πληροφορίες από: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Πηγή: kollectnews