ΙΤΑΛΙΑ – ΙΣΠΑΝΙΑ 2-0

Δικαίωσε τον τίτλο του μεγάλου ντέρμπι της φάσης των «16», το ματς του «Σεν Ντενίς» στο Παρίσι. Και η Ιταλία δικαίωσε όσους βλέπουν πως σε αυτό το τουρνουά έχει αυτό το «κάτι» που μπορεί να την πάει ακόμη και ως το τέλος. Σίγουρα είχε επίσης την φλόγα. Που στους Ισπανούς... άναψε καθυστερημένα στο δεύτερο ημίχρονο, όταν άρχισαν να αντιλαμβάνονται πως ο αποχαιρετισμός στα γήπεδα της Γαλλίας ήταν κοντά.

Το γκολ του Κιελίνι στο 33΄, μετά από τις μάχες στην επιστροφή της μπάλας από την απόκρουση του Ντε Χέα στο φάουλ του Έντερ, ήταν το επιστέγασμα της πολύ γεμάτης εμφάνισης της ομάδας του Κόντε στο πρώτο ημίχρονο.

Με πολύ περισσότερη ένταση στο παιχνίδι τους, οι «ατζούρι» έκλεισαν υποδειγματικά τους χώρους και συνεχώς καραδοκούσαν για να κλέψουν την μπάλα και να φύγουν σε επιθέσεις – φωτιά, που κατά κανόνα προκαλούσαν πανικό στην άμυνα των Ισπανών. Ήρθε το γκολ και άλλες δυο τουλάχιστον καθαρές ευκαιρίες για ένα ακόμη.

Η αντίδραση των Ισπανών ήρθε στο δεύτερο μέρος, με την παρουσία του Αντούριθ που πέρασε στην θέση του Νολίτο, να βοηθάει πολύ. Αλλά η δυσκολία στο να κάνουν φάσεις ήταν χαρακτηριστική, απέναντι στην υποδειγματική αμυντική λειτουργία της Ιταλίας. Αντίθετα, ήταν η τελευταία που έχασε την μεγαλύτερη ευκαιρία με τον Έντερ σε προφανή θέση γκολ να αστοχεί.

Στοίχισε στην Ισπανία το ότι πάνω που είχε παγιώσει ένα συντριπτικό ποσοστό της μπάλας και προσπαθούσε να μπει με κάθε τρόπο στην περιοχή, έχασε με τραυματισμό τον Αντούριθ. Αλλά και πάλι είχε την μεγάλη της στιγμή, όταν ήρθε η ώρα να μιλήσει η ασύγκριτη αξία του Τζίτζι Μπουφόν. Ήταν στο 89΄ όταν ο Πικέ βρέθηκε μόνος του στο ύψος του πέναλτι, «τσίμπησε» την μπάλα σχεδόν όπως έπρεπε, αλλά ο κορυφαίος γκολκίπερ έπεσε στην δεξιά γωνία και έκανε την απόκρουση του ματς. Μακράν η πιο καθοριστική στιγμή του αγώνα.

Οι απελπισμένοι Ισπανοί βγήκαν όλοι μπροστά για τις καθυστερήσεις, ήρθε η αντεπίθεση που βρήκε τον Νταρμιάν με μόνο αντίπαλο ... τον Πέδρο να περνά την μπάλα στον Πελέ και αυτός από το ύψος της μικρής περιοχής απλά «εκτέλεσε» τον Ντε Χέα. Τέλος εποχής για την Ισπανία που σημάδεψε με την παρουσία της, τις μεγάλες διοργανώσεις από το 2008 και μετά. Και ... ιταλική εκδίκηση για τον τελικό του 2012. 

Πηγή: efsyn.gr