Πέντε – τουλάχιστον – κόμματα, τρία συνέδρια και περί τους δέκα υποψήφιοι αρχηγοί: Το ΠΑΣΟΚ ήταν πάντοτε... πληθωρική παράταξη και, ακόμη και στα “πέτρινα χρόνια” της ελάσσονος αντιπολίτευσης η μετεξέλιξή του, η Δημοκρατική Συμπαράταξη, δεν εγκαταλείπει την πολιτική παράδοση.
'Η άλλως, οι υπόγειες διεργασίες και ζυμώσεις εντείνονται και το τέλος του καλοκαιριού που διανύουμε θα βρει την Δημοκρατική Συμπαράταξη αντιμέτωπη με δύο μείζονα για το μέλλον της ερωτήματα: Το εάν θα μετουσιωθεί σε ενιαίο πολιτικό σχηματισμό με αυτοδιάλυση των κομμάτων και κινημάτων που την απαρτίζουν και το ποιοι θα είναι οι υποψήφιοι που θα διεκδικήσουν την αρχηγία της μέσα από την – εξαγγελθείσσα από την ίδια την Φώφη Γεννηματά – εκλογή από τη βάση.
Η διαδικασία που η ίδια η επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης εισηγήθηκε και εγκρίθηκε από το προγραμματικό συνέδριο του Ιουνίου προβλέπει διεξαγωγή συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ το φθνόπωρο, αμέσως μετά εκλογή ηγεσίας του νέου πολιτικού φορέα από την βάση και, εν συνεχεία, ιδυρικό συνέδριο του νέου κόμματος στα τέλη του έτους ή στις αρχές του 2018.
Η διάλυση ή μη του ΠΑΣΟΚ
Παρά την έγκριση όμως, και παρά τον σχεδιασμό, τίποτα δεν δείχνει ξανά δεδομένο και τίποτα δεν είναι αμετάκλητο. Και τούτο, διότι το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν οι φωνές που αντιδρούν στην αυτοδιάλυση του ΠΑΣΟΚ.
Η τελική απάντηση που θα δοθεί στο εν λόγω δίλημμα θα κρίνει σε μεγάλ βαθμό και τη μάχη των υποψηφίων για την αρχηγία, καθ'΄ότι πριν κατέλουν υποψήφιοι θα πρέπει να γνωρίζουν ποιου... κόμματος την ηξγεσία διεκδικούν: Του ΠΑΣΟΚ ή της νέας ενιαίας Δημοκρατικής Συμπαράταξης.
Εως ότου αποσαφηνιστείο το εν λόγω, κεφαλαιώδες ζήτημα πάντως, οι υποψήφιοι αρχηγοί του νέου φορές – είτε αυτός είναι ενιαίος, είτε αποτελεί συνομοσπονδία κομμάτων – περισσεύουν.
Μέχρι στιγμής δεδομένο και δημοσίως διακηρυγμένο είναι πως υποήψφιοι θα είναι τόσο η επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Φώφη Γεννηματά, καθώς και ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Θανάσης Θεοχαρόπουλος.
Επίσης, ο προερχόμενος από το “εκσυγχρονιστικό μπλοκ” βουλευτής Αρκαδίας Οδυσσεάς Κωνσταντινόπουλος έχει κατ΄' επανάλληψη αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο υποψηφιότητάς του, ενώ εσχάτως ακούγεται έντονα από την πλευρά συγκεκριμένων κύκλων των Βρυξελλών και της Αθήνας και το όνομα της ευρωβουλευτή Εύας Καϊλή.
Εκ της ευρωβοβουλής ορμώμενος επίσης, παραμένει στην πρώτη γραμμή των εν δυνάμει υποψηφίων και ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος προ του συνεδρίου του Ιουνίου είχε συγκρουστεί ανοιχτά με την Φώφη Γεννηματά καταγγέλοντας συστήματα και αντιλήψεις “κλειστών μηχανισμών” και παλαιοκομματικού τύπου.
Ο Γιώργος και η “σφήνα” Γερουλάνου
Ανοιχτό ερώτημα παραμένει ακόμη το τι θα πράξει ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΚΙΔΗΣΟ. Ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός δηλώνει ότι δεν έχει βλέψεις αρχηγικού come back, ωστόσο στελέχη του Κινήματος φέρονται να τον πιέζουν είτε να βγει ο ίδιος μπροστά, είτε να προκρίνει την υποψηφιότητα κάποιου δικού του στελέχους. Στην δεύτερη περίπτωση, δε, οι πλρηοφορίες δίνουν το προβάδισμα στον Φίλιππο Σαχινίδη.
Αγνωστες είναι και οι βουλές του Ευάγγελου Βενιζέλου, ο οποίος κινείται σταθερά... εντός και πέριξ του ΠΑΣΟΚ και την Κυριακή, στην συνέντευξή του στην “Καθημερινή” δήλωσε ότι “θα είναι ενεργά παρών όσο υπάρχουν κρίσιμες εθνικές περιστάσεις”.
Ενδιαφέρον επίσης, κατά τους παροικούντες την Χαριλάου Τρικούπη, εμφανίζουν και τα σενάρια του τελευταίου διαστήματος που θέλουν να επανέρχεται στο προσκήνιο με διεκδικήσεις και ο Παύλος Γερουλάνος. Ο πρώην υπουργός έχει αυτονομηθεί πλήρως από τον Γιώργο Παπανδρέου και οι πληροφορίες τον φέρουν να ηγείται της προσπάθειας για μη διάλυση του ΠΑΣΟΚ διεκδικώντας ταυτόχρονα την αρχηγία του.
Ο Θεοδωράκης κι η Διαμαντοπούλου
Το παζλ των μνηστήρων, υποψηφίων αρχηγών και δελφίνων, όμως, μπορεί να μεταβληθεί και να διευρυνθεί περαιτέρω εάν στο εγχείρημα του ενιαίου φορέα αποφασίσουν τελικώς να μετάσχουν το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη και η “Ωρα Αποφάσεων” των Διαμαντοπούλου – Φλωρίδη (καθ' ότι ο Γιάννης Ραγκούσης αποσκίρτησε ήδη και επέστρεψε στην Δημοκρατική Συμπαράταξη).
Απάντηση επ' αυτού δεν αναμένεται πριν από το τέλος Αυγούστου, οι δε πληροφορίες του τελευταίου διαστήματος δείχνουν ότι ο Σταύρος Θεοδωράκης κλίνει περισσότερο προς μια αυτόνομη συνεργασία με την Αννα Διαμαντοπούλου και συγκρότηση ενός δεύτερου “εκσυγχρονιστικού” φορέα στον χώρο του κέντρου και της κεντροαριστεράς.
Οπότε η συνέχεια διαγράφεται αρκούντως θερμή και μεστή σε τόνους φθινοπωρινούς...
Πηγή: pancreta