Ο Μιχάλης Κακογιάννης γεννήθηκε στις 11 Ιουνίου του 1921 στη Λεμεσό της Κύπρου. Η πόλη και η χώρα, που αποτέλεσαν το σημείο εκκίνησης για τον σπουδαίο σκηνοθέτη. Αφετηρία, για να γίνει πολίτης του κόσμου με βαθιά γνώση της ρίζας του και βαθιά αγάπη στις πατρίδες του, την Κύπρο και την Ελλάδα. Στις ταινίες του συνεργάστηκε με μεγάλους Έλληνες ηθοποιούς, αλλά και με γνωστούς και καταξιωμένους ηθοποιούς της Αμερικής και της Ευρώπης. Αναγνωρισμένος και βραβευμένος διεθνώς, ο Μιχάλης Κακογιάννης έχει να επιδείξει ένα μοναδικό έργο στον Κινηματογράφο, το Θέατρο και την Όπερα. Από το 1950 έως το 2005 σκηνοθέτησε 15 ταινίες, 36 θεατρικά έργα και 7 όπερες στην Ελλάδα, τις Η.Π.Α. και την Ευρώπη.

«Εγωιστικά και αναδρομικά θα έλεγα στον ελληνικό λαό να αγαπάει της ταινίες μου, γιατί εγώ μέσα από τις ταινίες μου, αγάπησα την Ελλάδα, αγάπησα τον λαό μας, αγάπησα τον πολιτισμό μας.» - Μιχάλης Κακογιάννης (Michael Cacoyannis: 11 Ιουνίου του 1921 - 25 Ιουλίου του 2011)

Ο Μιχάλης Κακογιάννης, γιος της Αγγελικής και του Παναγιώτη Κακογιάννη, γεννήθηκε στη Λεμεσό της Κύπρου, στις 11 Ιουνίου του 1921, και σπούδασε Νομική, Δραματικές Τέχνες και σκηνοθεσία στο Λονδίνο. Σχεδόν ολόκληρο το διάστημα που βρισκόταν στο Λονδίνο, εργάστηκε στην ελληνική υπηρεσία του BBC, στην αρχή ως μεταφραστής και εκφωνητής και αργότερα, σε ηλικία μόλις 22 χρόνων, ανέλαβε τη διεύθυνση της «Κυπριακής Ώρας».

Το 1947, ξεκίνησε την καριέρα του στο Θέατρο της Αγγλίας ως ηθοποιός, γρήγορα όμως τον κέρδισε η σκηνοθεσία και το 1953 ήρθε στην Ελλάδα. Το 1954, με την κινηματογραφική ταινία «Κυριακάτικο Ξύπνημα», ο Μιχάλης Κακογιάννης έκανε την αρχή της διεθνούς σκηνοθετικής του καριέρας.

Η «Στέλλα», το «Κορίτσι με τα Μαύρα», το «Τελευταίο Ψέμα» η τριλογία του: «Ηλέκτρα», «Τρωάδες» και «Ιφιγένεια» και ο «Ζορμπάς» είναι μερικές μόνο από τις ταινίες του που διαγωνίστηκαν και προβλήθηκαν στα εγκυρότερα φεστιβάλ παγκοσμίως και απέσπασαν πολλά βραβεία και τιμητικές διακρίσεις.   

Πέρα από τη σκηνοθεσία στον κινηματογράφο, σε εγχώριες αλλά και διεθνείς συμπαραγωγές, ο Μιχάλης Κακογιάννης έχει επίσης σκηνοθετήσει πολλές θεατρικές παραστάσεις και παραστάσεις όπερας στην Ελλάδα, τις Η.Π.Α., τη Γαλλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Έχει, επίσης, γράψει και έχουν εκδοθεί σενάρια και μεταφράσεις κινηματογραφικών και θεατρικών έργων, ενώ έχει γράψει και στίχους γνωστών ελληνικών τραγουδιών.

Το 2004, ο Μιχάλης Κακογιάννης συνέστησε το κοινωφελές ίδρυμα με την επωνυμία «Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης» με σκοπό τη μελέτη, υποστήριξη και διάδοση των τεχνών του θεάτρου και του κινηματογράφου, καθώς και την καταγραφή και διαφύλαξη των δημιουργημάτων των τεχνών αυτών, ενώ το φθινόπωρο του 2009 ξεκίνησε η λειτουργία του Πολιτιστικού Κέντρου του Ιδρύματος που βρίσκεται στην οδό Πειραιώς 206, στον Ταύρο.

Για την προσφορά και το έργο του, ο Μιχάλης Κακογιάννης έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις στην Ελλάδα, την Κύπρο και το εξωτερικό. Έχει τιμηθεί με τον Ταξιάρχη του Χρυσού Φοίνικα (Ελλάδα), τον Ταξιάρχη των Γραμμάτων και Τεχνών (Γαλλία), τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Μακαρίου του Γ' (Κύπρος) και το Special Grand Prix of the Americas (Μόντρεαλ).

Έχει επίσης βραβευτεί από την Ακαδημία Αθηνών για την προσφορά του στο έθνος, από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για το συνολικό έργο του, για έργο ζωής στα Ιεροσόλυμα, για έργο ζωής από το American Hellenic Institute στην Ουάσιγκτον και στο Κάιρο. Έχει ανακηρυχθεί Επίτιμος Δημότης στη Λεμεσό, στο Montpellier (Γαλλία) και στο Ντάλας (Τέξας, Η.Π.Α.) και έχει αναγορευθεί Διδάκτωρ Τεχνών στο Columbia College (Σικάγο, Η.Π.Α.), Επίτιμος Διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Πανεπιστήμιο Κύπρου καθώς και στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Πολλές από τις ταινίες του Μιχάλη Κακογιάννη πραγματοποίησαν την παγκόσμια πρεμιέρα τους στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ των Καννών. Συγκεκριμένα, οι «Τρωάδες» προβλήθηκαν το 1971 εκτός διαγωνιστικού, ενώ στο Επίσημο Διαγωνιστικό Τμήμα, συμμετείχαν επτά ταινίες του καταξιωμένου σκηνοθέτη:

• Κυριακάτικο Ξύπνημα - 1954
• Στέλλα - 1955
• Το Κορίτσι με τα Μαύρα - 1956
• Το Τελευταίο Ψέμα - 1958
• Χαμένο Κορμί - 1961
• Ηλέκτρα - 1962
• Ιφιγένεια - 1977

Το 1962, η σπουδαία ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη, «Ηλέκτρα» διαγωνίζεται στις Κάννες, και αποσπά το Μεγάλο Τεχνικό Βραβείο, καθώς και το Βραβείο Καλύτερης Κινηματογραφικής Μεταφοράς.

«Eγώ κρατάω τα μάτια μου ανοιχτά κι εμπνέομαι είτε από έργα κλασικά που είναι σύντροφοι της ζωής μου ή από γεγονότα ζωντανά της επικαιρότητας. Δεν υπάρχει μία ενιαία γραφή [στο έργο μου], διότι εγώ προσπαθώ να μη σερβίρω τα έντερά μου στον κόσμο. Υπάρχουν σκηνοθέτες που έχουν μια μυωπική αντίληψη του κόσμου κι αυτήν σερβίρουν κατ' επανάληψη.» - Μιχάλης Κακογιάννης

«Στέλλα»
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Μιχάλης Κακογιάννης
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Κώστας Θεοδωρίδης
Μοντάζ: Γιώργος Τσαούλης
Ήχος: Γιώργος Νιαγάσας
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Γιάννης Τσαρούχης, Βλάσης Κάνιαρης
Κοστούμια: Ντένη Βαχλιώτη
Μακιγιάζ: Νίκος Βαρβέρης
Με τους: Μελίνα Μερκούρη, Γιώργος Φούντας, Αλέκος Αλεξανδράκης, Χριστίνα Καλογερικού, Σοφία Βέμπο, Βούλα Ζουμπουλάκη, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Τασσώ Καββαδία, Κώστας Κακκαβάς
Έτος Παραγωγής: 1955

Η Στέλλα (Μελίνα Μερκούρη) τραγουδάει στο κέντρο «Παράδεισος» και ζει μια απελευθερωμένη, θυελλώδη ζωή, γεμάτη έρωτες και δυναμισμό. Όταν γνωρίζει τον Μίλτο (Γιώργος Φούντας), έναν γνωστό ποδοσφαιριστή, θα εγκαταλείψει τον Αλέκο (Αλέκος Αλεξανδράκης), γιο ευκατάστατης οικογένειας. Στην πρόταση γάμου του Μίλτου θα απαντήσει θετικά, αλλά στη συνέχεια θα αλλάξει γνώμη. Την ημέρα του γάμου θα τον αφήσει να περιμένει μάταια στην εκκλησία και θα περάσει την ώρα της παρέα με έναν νεαρό (Κώστα Κακκαβά) που γνώρισε τυχαία στο δρόμο. Όταν το ξημέρωμα θα γυρίσει στο σπίτι της, θα βρει τον Μίλτο να την περιμένει, για να λογαριαστούν, κραδαίνοντας ένα μαχαίρι.

Μία θρυλική δημιουργία, που διακατέχεται από την συγκλονιστική ερμηνεία και παρουσία της Μελίνας Μερκούρη, σ' έναν ρόλο ο οποίος την καθιέρωσε ως θεατρίνα και εμβληματική προσωπικότητα. Η αριστοτεχνική σκηνοθεσία του Κακογιάννη δίνει διαστάσεις αρχαίας τραγωδίας και καθιστά την αξία του έργου του διαχρονική. Η ταινία βραβεύτηκε με την Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, ενώ πέρσι τον Νοέμβριο είχαμε την ευκαιρία να την ξαναθυμηθούμε στην μεγάλη οθόνη, με αφορμή του αφιερώματος για τα 100 χρόνια του ελληνικού κινηματογράφου, που πραγματοποίησε το 55ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Πηγή: tvxs.gr