Η Ελλάδα διανύει τον έκτο χρόνο ύφεσης. Οι πολιτικές λιτότητας που επιβάλλουν το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και τα μνημονιακά καθεστώτα, εκκολάπτουν και συντηρούν διαρκώς μια κρίση χωρίς προηγούμενο στην οικονομία, την κοινωνική ζωή, στον πολιτικό χώρο και στον πολιτισμό. Στις προηγούμενες δυο δεκαετίες, η επιβολή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών στη χώρα οδήγησε στην αποσύνθεση των κοινωνικών δικτύων που υπήρχαν ως τότε, αφήνοντας την κοινωνία ανέτοιμη να αντιμετωπίσει την επερχόμενη κατάσταση.  Τα τελευταία χρόνια, παρότι μεγάλα τμήματα του κοινωνικού ιστού εξορίζονται εκτός των κρατικών δομών και της ιδιωτικής οικονομίας, κάνουν την εμφάνιση τους, διαμέσου των κοινωνικών κινημάτων που αναδύονται μέσα στην κρίση, σχηματισμοί φυσικών και ψηφιακών δικτύων -όχι μόνο στους επίσημους πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους- αλλά από τα κάτω, σαν δομές συνύπαρξης, αλληλεγγύης και καινοτομίας. Οι άνθρωποι συναντιώνται, πειραματίζονται με αντισυμβατικούς τρόπους συνεργατικότητας και δένουν τις δραστηριότητες τους σε διαφορετικά φυσικά και ψηφιακά δίκτυα. Αναζητούν απαντήσεις στα προβλήματα που θέτει η κρίση, αλλά και στα θέματα που προκύπτουν από τη νέα τεχνική σύνθεση του κόσμου. Και δρώντας έτσι παράγουν και διαμοιράζονται γνώση.

πηγή: http://common-knowledge.eu/

Πηγή: pancreta