Η ιστορία της εμβληματικής ηρωίδας του Παπαδιαμάντη μεταφέρεται στο σινεμά από την Εύα Νάθενα που πραγματοποιεί το σκηνοθετικό ντεμπούτο της και δίνει την ευκαιρία στην Καρυοφυλλιά Καραμπέτη να δώσει μια σπουδαία ερμηνεία.

Φόνισσα (***)

Δραματική ελληνικής παραγωγής 2023

Σκηνοθεσία: Εύα Νάθενα Πρωταγωνιστούν: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Μαρία Πρωτόπαππα, Έλενα Τοπαλίδου, Πηνελόπη Τσιλίκα, Γεωργιάννα Νταλάρα, Στάθης Σταμουλακάτος, Δημήτρης Ήμελλος

Γύρω στα 1900, σε ένα απομονωμένο νησί της Ελλάδας, η χήρα Χαδούλα Φραγκογιαννού έχει το ταλέντο να ξεγεννά αλλά και να φροντίζει τους αρρώστους, χάρη στα γιατροσόφια και τα βότανα της. Παράλληλα όμως έχει και μια σκοτεινή φήμη να την συνοδεύει. Εκείνη που την οδηγεί στο να «λυτρώνει» τα άτυχα θηλυκά από την «κακιά τους μοίρα», λίγες μόλις μέρες μετά από τη γέννηση τους. 

Η συνέπεια αλλά και η αποφασιστικότητα που επιδεικνύει η σκηνογράφος Εύα Νάθενα στην πρώτη σκηνοθετική δουλειά της δεν περνά απαρατήρητη. Με μια συγκινητική προσήλωση στο καδράρισμα του δράματος της Φραγκογιαννού αλλά και με γόνιμες ιδέες (έξοχη η δουλειά της Κατερίνας Μπέη στην σεναριακή μεταφορά του βιβλίου) στο χτίσιμο του δράματος, η ταινία κερδίζει το στοίχημα με το θεατή. Η τρίτη κινηματογραφική εκδοχή της «Φόνισσας» (προηγήθηκε αυτή του Κώστα Φέρρη το 1974 και της Στέλλας Αρκέντη το 2012) είναι ένα έργο με άρτια καλλιτεχνική επιμέλεια και στιβαρές ερμηνείες, που δεν κρύβει τις μεγαλεπήβολες φιλοδοξίες του. Με σιωπές που πυκνώνουν τη μυστηριώδη ατμόσφαιρα, ένα δύσθυμο κλίμα που εντείνεται από τους ήχους ενός μονότονου μοιρολογιού (η μουσική του Δημήτρη Παπαδημητρίου) και τις αυστηρές, μαυροντυμένες φιγούρες των σκληροτράχηλων γυναικών να γίνονται ένα με το βραχώδες, γκρίζο τοπίο, η δημιουργία της Νάθενα είναι πολλά περισσότερο από μια πιστή απόδοση του πνεύματος του Παπαδιαμάντη. Μπορεί το στόρι που πραγματεύεται να είναι οριακά ανεχτό αλλά ούτε το δράμα είναι επιτηδευμένο, ούτε η εικόνα σκληραίνει βίαια προκειμένου να λυγίσει τον θεατή. Όλα δίνονται με ένα λιτό αφηγηματικό ύφος που αναδεικνύει εύστοχο τον επίκαιρο πολιτικό χαρακτήρα και την μοντέρνα πτυχή μιας ιστορίας γραμμένης πριν από 120 χρόνια. Η έξαρση της βίας κατά των γυναικών στις μέρες μας μοιάζει με «φυσική» συνέχεια της ψυχολογικής και φυσικής κακοποίησης που υφίστανται οι ηρωίδες του Παπαδιαμάντη. Η τραγωδία της Φραγκογιαννού την οποία υποδύεται εκπληκτικά η Καραμπέτη δεν έγκειται μόνο στο απεχθές έγκλημα της παιδοκτονίας αλλά και στην συνειδητή κατάργηση της δικής της ύπαρξης.

Πηγή: documentonews.gr