Με το έργο του ο Κάρολος Δαρβίνος θεμελίωσε τη θεωρία της εξέλιξης, που υποστηρίζει την προέλευση των σύγχρονων ποικίλων ειδών από κοινούς προγόνους. Εξηγεί την εξέλιξή τους με το μηχανισμό της φυσικής επιλογής. Επικρατούν πληθυσμιακά οι απόγονοι των διαφόρων ειδών, που τα χαρακτηριστικά τους ευνοούν τη βέλτιστη προσαρμογή στις αλλαγές των παραγόντων του περιβάλλοντός τους.
O Φρίντριχ Ένγκελς αναφέρει για τη σημασία του έργου του Δαρβίνου: «Η φύση είναι η λυδία λίθος της διαλεχτικής και είμαστε υποχρεωμένοι ν’ αναγνωρίσουμε ότι η σύγχρονη φυσική επιστήμη έδωσε ένα εξαιρετικά πλούσιο υλικό, που καθημερινά αυξάνει, και απόδειξε έτσι ότι, σε τελευταία ανάλυση, στη φύση όλα τα πράγματα γίνονται διαλεχτικά και όχι μεταφυσικά, ότι η φύση δεν κινείται στην αιώνια μονοτονία ενός κύκλου που διαρκώς επαναλαμβάνεται, μα ότι ζει πραγματική ιστορία.
Εδώ πριν απ’ όλα πρέπει να αναφέρουμε τον Δαρβίνο που έδωσε το πιο γερό χτύπημα στη μεταφυσική αντίληψη της φύσης, με την απόδειξη του ότι όλη η σημερινή οργανική φύση, τα φυτά, τα ζώα και μαζί τους και ο άνθρωπος είναι προϊόν ενός προτσές εξέλιξης που βάσταξε εκατομμύρια χρόνια» (Η εξέλιξη του σοσιαλισμού από την ουτοπία στην επιστήμη).
Σε μια εποχή που οι μεταφυσικές αντιλήψεις επανέρχονται, ακόμα και σε επιστημονικούς κύκλους, ο αγώνας ενάντια στο μεταφυσικό ανορθολογισμό συνεχίζεται. Δεν έχουν περάσει και πολλά χρόνια από τότε που σε 17 πολιτείες των ΗΠΑ, τα δικαστήρια καλούνταν να δικάσουν τις ανακαλύψεις του Δαρβίνου. Με ποιο ερώτημα; Αν έπρεπε να συνεχιστεί να διδάσκονται στα αμερικανικά πανεπιστήμια!
Πηγή: pancreta