Βιώνουμε τους καιρούς όπου πολλά από τα εκδιδόμενα βιβλία χαρακτηρίζονται από προχειρότητα ιδεών και έκφρασης και ανακύκλωση των ίδιων ανά τους αιώνες εννοιών, χωρίς να προσφέρουν τίποτε το νέο στον κόσμο της λογοτεχνίας.

Διάβασα τα βιβλία της Αφροδίτης Φραγκιαδουλάκη, προκατειλημμένη από την παραπάνω πεποίθηση και υποψιασμένη για την επαναληψιμότητα ιδεών και εικόνων. Όμως, η προκατάληψή μου καταρρίφτηκε παταγωδώς. Εντυπωσιάστηκα τόσο από το «Ραντεβού», όσο και από την «Κερασία». Ο χυτός κι ενίοτε χειμαρρώδης λόγος, ο πλούσιος εννοιολογικά κόσμος που ξεχειλίζει άπλετα, τα πολύ δυνατά σχήματα λόγου κοσμημένα με πλούσιο λεξιλόγιο, με κράτησαν σε εγρήγορση ως το τέλος, που αποτελεί και τη λύση μιας πρωτότυπης, μυστηριακής πλοκής. Οι εικόνες ολοζώντανες, εναλλάσσονται άρδην και δημιουργούν την αίσθηση ξετυλίγματος κινηματογραφικής ταινίας, στην οποία συμμετέχει ο αναγνώστης και όχι μόνον παρακολουθεί.

Κι ας πάρουμε τα βιβλία ξεχωριστά. Η ιστορία του «Ραντεβού», σύγχρονη και καθημερινή, αναβιώνει ζωντανά και θαραλλέα το θέμα της γυναικείας θυματοποίησης κι αλληγορικά μεταφέρει στην τελική λύτρωση μέσω της μαγικής συμβολής της αληθινής ιστορίας που συμβολίζει ένας πίνακας. Πρωτότυπες εικόνες, πρωτότυπη θεματολογία κι ο αναγνώστης μέσα από έντονα συναισθήματα που καλείται να βιώσει, γίνεται συγκλονιστικός μάρτυρας μιας ανείπωτης οδύνης με απρόσμενη κατάληξη. Έντονη γραφή, αλλεπάλληλες εικόνες και χειμαρρώδης λόγος, συνθέτουν τον καμβά ενός βιβλίου, στο οποίο η ηρωίδα μπορεί να είναι η καθημερινή, απλή γυναίκα.

Από την άλλη πλευρά, η «Κερασία», που διανθίζεται κι αυτή απ’ όλα τα παραπάνω στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη συγγραφέα, είναι ένα βαθιά ψυχογραφικό μυθιστόρημα, που περιγράφει την εσωτερική μοναξιά της σύγχρονης, διαζευγμένης γυναίκας. Πληγωμένη, τρωτή, ευαίσθητη, μα απίστευτα δυνατή στο να αντικρούσει τις αδυναμίες της, πόσο οξύμωρο αλήθεια, η Κερασία, σκιαγραφείται σε βάθος και προσεγγίζεται ανθρώπινα από τη συγγραφέα, προκαλώντας στον αναγνώστη σεισμό από συναισθήματα κι εμπλουτίζοντας τον ψυχισμό του με σκέψεις και περίσσια ευαισθησία.

Συστήνω τα βιβλία στο αναγνωστικό κοινό, που επιθυμεί επιλεκτικά να διαβάσει κάτι καινούργιο, που θα τον ταρακουνά για πολύ, πολύ καιρό αργότερα.

Αίγλη Δ. Στειακάκη

Χημικός, Δρ Χημείας

Συγγραφέας του υπό έκδοση λογοτεχνικού έργου «Η συνωμοσία των γονιδίων».

Πηγή: pancreta