Πρόκειται για τον Ameen Mokdad, 28 ετών. Γεννήθηκε την πρώτη Μαΐου του 1989 στη Μοσούλη του Ιράκ. Ο Ameen είναι κατά βάση βιολιστής και πιστεύει ακράδαντα ότι «η τέχνη είναι ένα ευγενές μήνυμα».
Γι’ αυτό προσπαθεί να ομορφύνει τον κόσμο με τη μουσική του. Την τέχνη του μπορείτε να δείτε στο κανάλι του στο Youtube όπου και έχει αναρτήσει 33 βίντεο μέχρι σήμερα. Μιλήσαμε μαζί του μέσω e–mail και αποδέχθηκε αμέσως την πρόσκλησή μας για συζήτηση.
Έγινε ιδιαίτερα γνωστός τον τελευταίο καιρό, μέσω δημοσιευμάτων στην Telegraph και τη Huff Post, λόγω μίας μονόωρης συναυλίας που έδωσε στην περιοχή της καταγωγής του, τη μαρτυρική και πληγωμένη από την τρομοκρατία του ISIS, πόλη της Μοσούλης. Ο λόγος για τον οποίο έγινε αυτή συναυλία ήταν καθαρά προσωπικός. Η μακρόχρονη κυριαρχία των εξτρεμιστών στη Μοσούλη δεν αντικατοπτριζόταν μόνο στις υλικές καταστροφές, στους βομβαρδισμούς κτιρίων ή στις λεηλασίες, αλλά και στην πνευματική ζωή. Οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους είχαν απαγορεύσει στους μουσικούς να εξασκούν το ταλέντο τους δημόσια αλλά και ιδιωτικά, κατάσχοντας, ή ακόμα, και καταστρέφοντας τα μουσικά τους όργανα. Ο Ameen ήταν από τους τυχερούς που κατάφερε να κρύψει το βιολί του και έπαιζε στο σπίτι του κρυφά τη μουσική του ανεβάζοντας πότε – πότε video στο youtube.
Έτσι, ο Ameen προς ένδειξη διαμαρτυρίας έδωσε τη συναυλία αυτή μόλις απελευθερώθηκε το κομμάτι της Μοσούλης, στο οποίο βρίσκονται τα απομεινάρια των ιστορικών μνημείων που κατέστρεψε το ISIS. Ήταν για εκείνον ένα προσωπικό στοίχημα, διότι η γενέτειρά του είχε λεηλατηθεί επανειλημμένα από πολέμους.
Η μουσική του, άκρως νοσταλγική, προσιδιάζει στην κλασσική. Ο τρόπος που απαντούσε στις ερωτήσεις μου με βοήθησε να καταλάβω ότι η μουσική είναι για εκείνον λόγος ύπαρξης. Είναι η αιτία της γέννησης εκείνων των συναισθημάτων που βρίσκουν το κέντρο της ψυχής να δονείται κάθε φορά που χρησιμοποιείς την ακοή σου. Με τη Μοσούλη πλέον από τη μία πλευρά ελεύθερη, και από την άλλη σε καθεστώς πολιορκίας, ο Ameen έδωσε τη συναυλία αυτή. Η τελευταία δημόσια συναυλία του είχε γίνει στις 10 Ιουνίου του 2014, την ημέρα πτώσης της Μοσούλης, την ημέρα που -όπως έχει δηλώσει κι ο ίδιος- «η μουσική πέθανε».
Καλησπέρα! Καταρχήν, θα ήθελα να σ’ ευχαριστήσω που δέχτηκες να απαντήσεις στις ερωτήσεις μου.
«Κι εγώ σας ευχαριστώ.»
Πόσο χρονών είσαι; Τώρα κατοικείς στην ελεύθερη πλευρά της Μοσούλης ή έχεις φύγει και ζεις αλλού;
«Είμαι 28 χρονών. Τώρα ζω προσωρινά στην Βαγδάτη.»
Από τι ηλικία ξεκίνησες να παίζεις μουσική; Είσαι αυτοδίδακτος ή είχες κάποιον δάσκαλο;
«Ξεκίνησα να παίζω μουσική στις 24/9/2009, στην αρχή μόνος μου, αλλά μετά από ενάμιση χρόνο έκανα σύνολο 9 μαθήματα με έναν δάσκαλο.
Παίζεις μόνο βιολί ή και κάποιο άλλο μουσικό όργανο;
«Βιολί, κιθάρα, τσέλο και άλλα.»
Οι μελωδίες που παίζεις και ανεβάζεις στο youtube είναι υπέροχα νοσταλγικές. Με τι μουσικές μεγάλωσες και τι είδος μουσικής ακούς τώρα;
«Κατ’ αρχάς, ευχαριστώ που η μουσική μου καταφέρνει να αγγίξει την καρδιά σου. Μεγάλωσα με όλα τα είδη μουσικής και δημιούργησα το δικό μου μουσικό είδος.»
Θα ήθελα να μου πεις, αν βέβαια επιθυμείς, για τις απαγορεύσεις των δυνάμεων του Ισλαμικού κράτους σχετικά με τη μουσική και εάν αυτές είναι οι ίδιες με τις απαγορεύσεις που είχε επιβάλει το Ιράκ, πριν κάποια χρόνια, κατά τη διάρκεια του πολέμου με τις ΗΠΑ. Πώς ένιωθες με όλες αυτές τις καταστάσεις που έχεις βιώσει;
«Πάντα προσπαθώ να κρατώ την ελπίδα μου και να συγκεντρώνομαι στα όνειρά μου.»
Τι είναι η μουσική για σένα;
«Είναι ο παλμός της καρδιάς μου.»
Πώς ένιωσες που έδωσες συναυλία στον αρχαιολογικό χώρο της Μοσούλης μετά την απελευθέρωσή της από τις δυνάμεις του Ισλαμικού κράτους, μια πόλη που χρονολογείται από το απόγειο του πολιτισμού των Ασσυρίων και την ίδια στιγμή είναι ένας ιερός τόπος τόσο για τους μουσουλμάνους όσο και για τους χριστιανούς;
«Είναι ιερός τόπος όχι μόνο για τον εβραικό πληθυσμό αλλά για όλη την ανθρωπότητα. Ένιωσα θαυμάσια, όπως πάντα.
Πώς ένιωσες και πώς νιώθεις γενικά κάθε φορά που παίζεις μπροστά στο κοινό;
«Νιώθω ότι είμαι ο εαυτός μου, νιώθω ζωντάνια, νιώθω πραγματικά μοναδικός.»
Ποια είναι τα όνειρά σου για το μέλλον που θα μπορούσες να μοιραστείς μαζί μας;
«Το όνειρό μου είναι να κάνω τον κόσμο ένα θαυμαστό μέρος.»
Σ’ ευχαριστώ πολύ!
«Κι εγώ ευχαριστώ για την ανάγνωση».
Κωνσταντίνα Κωνσταντίνου
Πηγή: pancreta