Ενας από τους αλησμόνητους τραγουδιστές του Νέου Κύματος, η «Φωνή των μπουάτ» ήταν ο Λάκης Παππάς, ο οποίος έφυγε από τη ζωή 26 Μαρτίου 2014 σε ηλικία 76 ετών.
Ο Λάκης Παππάς γεννήθηκε το 1938 στην Πρέβεζα και υπήρξε μαθητής κιθάρας του Γεράσιμου Μηλιαρέση. Εκανε την πρώτη του καλλιτεχνική εμφάνιση το 1959 στο «Παραμύθι χωρίς όνομα» του Ιάκωβου Καμπανέλλη (μουσική Μάνος Χατζιδάκις) αντικαθιστώντας τον δάσκαλό του. Αναδείχθηκε στον καλλιτεχνικό χώρο με την «Οδό Ονείρων» του Μάνου Χατζιδάκι, ο οποίος και ήταν από τους πρώτους που διέγνωσαν το ταλέντο του στην κιθάρα και την ερμηνεία.
Υπήρξε ο πρώτος τραγουδιστής που συνόδευσε τη φωνή του παίζοντας κλασική κιθάρα με αξιώσεις. Κατά τη δεκαετία του 1980 εκτός από εμφανίσεις σε κέντρα, έδωσε συναυλίες στην Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα, ενώ για χρόνια είχε δικό του στέκι στην οδό Θόλου.
Ως τραγουδιστής συμμετείχε στους δίσκους «Οδός Ονείρων» (1962), «Μάνος Χατζιδάκις: Πρώτη εκτέλεση» (1965), «Ματωμένος γάμος/Παραμύθι χωρίς όνομα» (1965), «Αγωνιστές της λευτεριάς» (1971), «Του Μαυριανού και της αδελφής του» (1971), «Τραγούδια ερωτικά και χαμηλόφωνα» (1990), «Το τραγούδι γυμνό» (1992).
Επίσης ως συνθέτης-τραγουδιστής κυκλοφόρησε το 1971 τον δίσκο «Πάει κι αυτή η Κυριακή» (με συμμετοχή της Πόπης Αστεριάδη). Από αυτόν τον δίσκο είναι και τα τραγούδια (σε στίχους Γ. Αργύρη και Δ. Ιατρόπουλου): «Αγριο πουλί», «Δεν είν’ τ’ άσπρο κρασί μας», «Χάρτινο αγόρι», «Ελα μαζί μου», «Μην τα ξυπνήσεις, μη», «Μάτια μου, μάτια κλειστά», «Πήρα αγκαλιά ένα όνειρο», «Δάκρυα μες στις πέτρες».
Απλός, λιτός, κάτοικος της Πατησίων και λάτρης της πόλης, υπήρξε έως το τέλος ο Λάκης Παππάς. Κάποτε σε συνέντευξή του τον ρώτησαν γιατί τραγουδούσε. «Δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο, είναι τρόπος ζωής», είχε απαντήσει εκείνος...
Πηγή: pancreta