«Οι άθλιοι» (Les Misérables) του Βίκτωρος Ουγκώ, είναι ένα από τα πιο δημοφιλή μυθιστορήματα του 19ου αιώνα. Τα θέματα του έρωτα, της αγάπης, της ηθικής, του νόμου, της θρησκείας, της κοινωνίας και της πολιτικής, με τα οποία ασχολείται στο βιβλίο του αυτό ο μεγάλος Γάλλος συγγραφέας, η έντονη πλοκή και οι συναρπαστικοί χαρακτήρες, σαγήνευσαν το παγκόσμιο αναγνωστικό κοινό. Το βιβλίο κυκλοφόρησε σε πλήρεις ή περιληπτικές εκδόσεις σε όλο τον κόσμο. Διασκευάστηκε σε κόμικ, ενέπνευσε κινηματογραφικές ταινίες, τηλεοπτικές σειρές, θεατρικές παραστάσεις (σε πρόζα και σε μιούζικαλ), πάντα με μεγάλη επιτυχία.

Όλα αυτά είναι, λίγο ή πολύ, γνωστά. Εκείνο που δεν γνώριζα είναι ότι το μυθιστόρημα υπήρξε πηγή έμπνευσης για ένα λαϊκό τραγούδι του Χρήστου Κολοκοτρώνη. Το τραγούδι έχει τίτλο «ένας άθλιος του Βίκτωρος Ουγκώ», αλλά δυστυχώς δεν ξέρω πότε κυκλοφόρησε. Η μουσική και οι στίχοι του έχουν μια στιβαρότητα και δένουν ταιριαστά με την λαϊκή φωνή του Γιάννη Κατσιμίχα.

Νομίζω ότι το τραγούδι δεν είναι πολύ γνωστό. Κι εγώ τυχαία το βρήκα στο διαδίκτυο. Μ’ αρέσει όμως πολύ η ιδέα ότι ένα μεγάλο λογοτεχνικό έργο που γράφτηκε στη Γαλλία το 1862, ενέπνευσε ένα γνήσιο λαϊκό συνθέτη στην Ελλάδα, ένα αιώνα μετά.
Στον τελευταίο στίχο «και είσαι εσύ, η κοινωνία, Ιαβέρης», υποκλίνομαι στον στιχουργό του τραγουδιού για την απλότητα, την σαφήνεια και την ευστοχία των στίχων του.

Πηγή

Ομολογώ πως παραστράτησα κι εγώ
και ήμουν χρόνια στο κελί φυλακισμένος,
έγινα άθλιος του Βίκτωρος Ουγκώ
και θάμαι πάντα στη ζωή στιγματισμένος.

Κατατρεγμένος απ΄τον κόσμο τον κακό
κανείς δεν βρέθηκε τον πόνο μου να γιάνει
μοιάζω σαν άθλιος του Βίκτωρος Ουγκώ,
είμαι και μοιάζω σαν τον Γιάννη τον Αγιάννη.

Του μαρτυρίου τον σταυρό θα φορτωθώ,
καρδιά μου έμαθες σκληρά να υποφέρεις,
εγώ είμ’ άθλιος του Βίκτωρος Ουγκώ
και είσαι εσύ,η κοινωνία, Ιαβέρης

Πηγή: pancreta