Ο Dani Jackaldark (το «dark» είναι καλλιτεχνικό ψευδώνυμο) είναι 32 ετών, πρόσφυγας από τη Συρία. Μένει προσωρινά στη Μυτιλήνη. Είναι μουσικός. Μιλήσαμε μέσω e–mail λόγω πρακτικών δυσκολιών –τόσο αυτών της ζωής του αλλά και της απόστασης- και αφού πρώτα βοήθησε αρκετά το facebook στο να τον εντοπίσω! Η αλήθεια είναι ότι καθώς έψαχνα μουσικούς από άλλες χώρες σε ιστοσελίδες διάφορων φεστιβάλ που πραγματοποιούνται σχεδόν κάθε χρόνο στην Αθήνα, παρατήρησα καταρχάς, το ότι είναι ιδιαίτερα δύσκολο να τους εντοπίσω. Κάπου εκεί όμως, παρατήρησα και μια δημοσίευση για τον Dani…

Πάτησα δειλά – δειλά πάνω στο link και είδα ότι ο Dani την προηγούμενη χρονιά είχε αφήσει άναυδους τους κατοίκους του νησιού με το ταλέντο του στην κιθάρα. Πέρυσι, με αφορμή (κακώς «με αφορμή», αλλά αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα!) την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού δόθηκε μία συναυλία στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης (19/3/2016) με πρωταγωνιστές το Γιώργο Νταλάρα και τον Κώστα Παρίσση από τα Υπόγεια Ρεύματα, οι οποίοι παρουσίασαν ένα πρόγραμμα με θεματική τους πρόσφυγες. Ο Dani τους συνόδεψε μουσικά με την κιθάρα του και οι δημότες ενθουσιάστηκαν! Πληροφοριακά, ο Dani έχει κανάλι στο δημοφιλές δίκτυο Υoutube με 30 videos από τη μουσική του. Και γράφω «μουσική του», γιατί ακόμη και τα πιο γνωστά κομμάτια να παίξει κάποιος με ένα μουσικό όργανο, θα τα παίξει με το δικό του, μοναδικό τρόπο.

Η συζήτηση – συνέντευξη έγινε στην αγγλική γλώσσα. Εκείνος, παρ’ όλο που ήταν -δικαιολογημένα- διστακτικός στην αρχή,φάνηκε αρκετά ανοιχτός στη συνέχεια, ακόμα και στο να συζητήσουμε κάποια ζητήματα που τον προβληματίζουν σχετικά με τα όσα περνά τόσο στην καθημερινότητά του, όσο και ως μουσικός . Δέχθηκε να απαντήσει σε όσα τον ρώτησα, -κυρίως νομίζω- διότι πιστεύει πως «εάν είναι κάτι που μπορεί να αλλάξει λίγο τις αντιλήψεις της κοινωνίας (εννοούσε φυσικά και την ελληνική, άλλα όχι μόνο αυτή) ,τότε, καλώς».

Θα ήθελες να μου μιλήσεις για τη μουσική σου; Ελπίζω να μην σε ενοχλώ.

«Όχι, όχι, όλα καλά! Τι θα ήθελες να σου πω ακριβώς;»

Πότε και πώς ξεκίνησες να παίζεις μουσική (κιθάρα);

«Από όταν ήμουν παιδί, ήμουν ερωτευμένος με τη μουσική. Κάποια στιγμή μου δόθηκε η ευκαιρία να ξεκινήσω να παίζω κιθάρα, γύρω στην ηλικία των 18 .Έμαθα να παίζω μόνος μου!».

Καταπληκτικό! Δηλαδή είσαι αυτοδίδακτος … Στη Συρία έμαθες; Ιδίως στην αρχή, έμαθες να παίζεις rock ή παραδοσιακούς ρυθμούς;

«Ξεκίνησα με τη rock και τη metal μουσική, αλλά παίζω όλα τα είδη. Και ναι, στη Συρία έμαθα,αν και εκεί δε συνηθίζεται να είσαι ένας «μεταλάς» – μάλιστα σχεδόν δεν επιτρέπεται!».

Δεν επιτρέπεται από το νόμο; Πώς ακριβώς το εννοείς; Τώρα, μοιράζεσαι αυτά που έμαθες μόνος σου πάνω στη μουσική, με παιδιά στη Μυτιλήνη; Δηλαδή πιστεύεις πως μπορείς να τα βοηθήσεις να γνωρίσουν κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που ζούν καθημερινά με τη βοήθεια της μουσικής; Για παράδειγμα το να μην το βάζουν κάτω αλλά και να βλέπουν το μέλλον με ελπίδα;

«Είχα περισσότερο προβλήματα με τους ανθρώπους παρά με το νόμο. Προσπαθώ να διορθώσω τα προβλήματά μου τώρα. Άρα, απέχω λίγο από τη μουσική τον τελευταίο καιρό και δεν είμαι πολύ αισιόδοξος. Προσπαθώ όμως να μην το βάζω κάτω»…

Είχες ή έχεις νιώσει ποτέ ρατσισμό ή -για να το θέσω αλλιώς-, είχες ή έχεις συναντήσει ανθρώπους στο νησί, που είναι κολλημένοι στο παρελθόν; Καταλαβαίνω το γιατί δεν είσαι πλέον τόσο αισιόδοξος… Απαιτεί σπουδαία δύναμη ψυχής να φεύγεις από τον τόπο σου… Παράλληλα , και οι κυβερνήσεις πρέπει επιτέλους να δράσουν και να προασπίσουν τα δικαιώματα όλων των ανθρώπων που βρίσκονται στη δική σου θεση , όχι μόνο να υπόσχονται στη θεωρία..

«Δεν είναι οι κυβερνήσεις τόσο κακές, όσο οι άνθρωποι ,που είναι κολλημένοι στο παρελθόν και στις θρησκείες».

Ναι, αυτό είναι ένα τεράστιο πρόβλημα, η νοοτροπία του Έλληνα για κάθε τι «ξένο». Συμφωνώ. Ποιά είναι η γνώμη σου σχετικά με την τωρινή κατάσταση στα νησιά π.χ σε σχέση με τις ενέργειες της κυβέρνησης της Τουρκίας; -και ρωτάω εσένα, γιατί εσύ τα έχεις βιώσει και ακόμα τα βιώνεις..

«Τη γνώμη μου για την κυβέρνηση της Τουρκίας, θα ήταν καλύτερα να μην την πω…»

Και για να επιστρέψουμε στο κύριο θέμα μας, ποιά είναι τα αγαπημένα σου συγκροτήματα ή τραγουδιστές παγκοσμίως, σε ευρωπαϊκο επίπέδο ή ακόμα και σε εθνικό;

«Μου αρέσουν οι «Metallica»,ενώ παράλληλα ακούω και «Death», «Behemoth», «Grave», και τους «Septicflesh» που είναι ένα ελληνικό συγκρότημα το οποίο πραγματικά αγαπώ! Επίσης, ακούω μερικούς δημιουργούς της κλασσικής και της ηλεκτρονικής μουσικής. Αγαπώ οποιοδήποτε είδος μουσικής κάνει καλό στη ψυχή μου και φυσικά στα αυτιά μου!».

Την προηγούμενη χρονιά, έπαιξες κιθάρα μαζί με τον Γιώργο Νταλάρα, σωστά; Πως ένιωσες;

«Ναι, ήταν μία καλή εμπειρία και εκείνος ήταν καλός μαζί μου. Άκουσα, βέβαια, πολλές υποσχέσεις από ανθρώπους που βρίσκονταν γύρω από εκείνον ,υποσχέσεις πως θα βοηθήσουν ,τόσο εμένα όσο και τη μουσική μου. Εν τέλει ήταν μόνο λόγια. Παρόλα αυτά χάρηκα πολύ, έστω για εκείνη την ημέρα.»