Συνηθισμένοι να σεβόμαστε μόνο τα περιχαρακωμένα όρια του ιδιωτικού μας χώρου, έχουμε με το χρόνο αναπτύξει μια εχθρική και αδιάφορη συμπεριφορά προς κάθε τι δημόσιο, σαν να πρόκειται για ξένο έδαφος, αδιάφορο για την ίδια τη ζωή μας.
Βαθμιαία, ο διάλογός μας με τη φύση και το περιβάλλον, εκφυλλίστηκε σε μια ανισόρροπη σχέση, στην οποία οι περισσότεροι από μας, κάνουν ό,τι μπορούν για να την υποβαθμίσουν. Μια από τις πιο συνηθισμένες εικόνες της θερινής εποχής, είναι το σκουπιδαριό που αφήνουμε πίσω μας εγκαταλείποντας με ένα τσούρμο υστερικά γυναικόπαιδα τις παραλίες και οι τόνοι αποτσίγαρων.
Βλέπει κανείς αίφνης κάμποσους από αυτούς τους αυτοδίδακτους ρήτορες της παραλίας να εκθειάζουν τα κάλλη της «πανέμορφης Ελλάδας» και την ίδια ώρα με μια σβέλτη και ταχυδακτυλουργική κίνηση να θάβουν τη γόπα στην άμμο. Λες και έτσι ενταφιάζουν και τις συνέπειες…
Τα στοιχεία ωστόσο, που έδωσε στη δημοσιότητα ο πρόεδρος της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας, Ευάγγελος Φιλόπουλος, προκαλούν σοκ.
Στις ελληνικές παραλίες σε ετήσια βάση πετιούνται 2.650 τόνοι αποτσίγαρων προκαλώντας προφανώς οικολογική καταστροφή και απειλώντας παράλληλα τη δημόσια υγεία.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, τα αποτσίγαρα είναι το πιο συνηθισμένο σκουπίδι στις ελληνικές ακτές αντιπροσωπεύοντας το 38,3% όσων συλλέγονται.
Στην Ελλάδα καταναλώνονται ετησίως 21,7 δισεκατομμύρια τσιγάρα, που σημαίνει 1 δισεκατομμύριο πακέτα τσιγάρων, στα οποία αντιστοιχούν 3.500 τόνοι φίλτρων, δεδομένου ότι το 99,5% των τσιγάρων, ακόμα και τα στριφτά, είναι με φίλτρο.
«Το αποτσίγαρο είναι ένας επικίνδυνος ρυπαντής καθώς το βασικό του τμήμα, το φίλτρο, περιέχει υπολείμματα καρκινογόνων ουσιών όπως η πίσσα και η νικοτίνη που μπορούν να προκαλέσουν απευθείας δηλητηρίαση σε μικρά παιδιά εφόσον τα πιτσιρίκια τα βρουν στην αμμουδιά και τα βάλουν στο στόμα τους. Επίσης, τα αποτσίγαρα μολύνουν τις παραλίες και τον υδροφόρο ορίζοντα καθώς και τα θαλάσσια ζώα, ενώ προκαλούν καταστροφικές πυρκαγιές και ευθύνονται για την έκλυση τοξικών διοξινών, οι οποίες δηλητηριάζουν ολόκληρη την τροφική αλυσίδα», προειδοποιεί ο κ. Φιλόπουλος.
Ένας μεγάλος πονοκέφαλος είναι και ο κίνδυνος πυρκαγιών, μιας και τα αποτσίγαρα, μαζί με τα σπασμένα κομμάτια γυαλιού αποτελούν «αναπτήρες» που είτε σιγοκαίνε ή μπορούν να προκαλέσουν φωτιά.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, στις γόπες που δεν έχουν σβήσει και πετιούνται ανεξέλεγκτα στο ύπαιθρο οφείλονται ετησίως 1.431 πυρκαγιές που καίνε τα δάση της Ελλάδας. «Αυτές οι διοξίνες εισπνέονται από τα ζώα της κτηνοτροφίας και καταλήγουν στο ανθρώπινο στομάχι», τονίζει ο κ. Φιλόπουλος.
Πηγή: penna.gr